در پیش دبستانی کودکان ۵ ساله ممکن است حروف و اعداد را یاد بگیرند، ورزش را برای اولین بار امتحان کنند، دوستان جدیدی پیدا کنند و به احتمال زیاد آنها زمان خود را با افراد مختلفی سپری می کنند. این امر مهارت های ارتباطی را مهم تر می کند.

یک مطالعه جدید منتشر شده نشان می دهد که تغییرات خاص در سیستم ایمنی بیش فعال می تواند به رفتارهای مشابه اوتیسم در موش ها کمک کند و نشان داد که سیستم ایمنی مادر یک عامل کلیدی در رفتارهای غیر عادی نهایی در فرزندان است.

بسیاری از کودکان پیش دبستانی لکنت زبان دارند. آنها ممکن است کل یا قسمتی از کلمات را تکرار کنند و از القابی مانند “اوه” و “امم” استفاده کنند یا در یافتن کلمه مناسب مشکل نشان دهند.

درمان توانبخشی شنوایی (درمان ارتباطی) شامل طیف گسترده ای از اقدامات با هدف بهینه سازی توانایی فرد برای شرکت در فعالیت هایی است که در نتیجه کاهش شنوایی محدود شده اند.

تمرکز در درمان گفتاردرمانی کودکان کم شنوا و پس از کاشت حلزون شنوایی، صرفاً گوش دادن است. چرا؟ زیرا زمانی که کودک ایمپلنت را دریافت می کند، فرصت های بی شماری را برای یادگیری از دست داده است.

لکنت زبان یا اختلال روانی در شروع دوران کودکی قابل درمان است. افراد ممکن است به دلیل جهش های ژنتیکی ارثی مستعد لکنت باشند. بنابراین هیچ آسیب شناس گفتار و زبان (SLP) یا گفتار درمانگری نمی تواند درمان لکنت زبان را تضمین کند.

اکثر کودکانی که ناشنوا یا کم شنوا هستند کمی شنوایی دارند، که “شنوایی باقیمانده” نامیده می شود. برخی از متخصصان برای یک کودک با شنوایی باقیمانده ممکن است استفاده از آموزش شنیداری را توصیه کنند.

کار با بیماران مبتلا به اختلال شنوایی یکی از مسئولیت های حرفه ای متخصصین گفتار درمانی است. آسیب شناسان گفتار و زبان از انواع تکنیک های گفتاردرمانی برای کمک به بهبود کیفیت زندگی مراجعان مبتلا به آسیب شنوایی استفاده می کنند.

تحقیقات به ما می گوید که رشد اولیه مغز در شکل دادن به یادگیری، رشد، سلامت و رفاه کودکان بسیار مهم است. آموزش با کیفیت در دوران کودکی کلید بهبود نتایج کودکان قبل، در طول و بعد از سال های مدرسه است.

حواس پنجگانه مانند بینایی، شنوایی، لامسه، چشایی و بویایی همگی به کودک کمک می کنند تا در مورد دنیای اطراف خود بیاموزد، حتی قبل از اینکه بتوانند با والدین، مراقبان و سایر افراد زندگی خود ارتباط واضحی برقرار کنند.

می‌دانیم که کودکان فلج مغزی انرژی بیشتری را برای راه رفتن مصرف می‌کنند، تیم مرکز تخصصی درمان فلج مغزی آتل‌هایی را تهیه کرده است که متناسب با نیازهای فردی کودک، می‌تواند تفاوت زیادی را در تحرک کلی آنها ایجاد کند.

محققان دانشکده پزشکی نورث وسترن راهی را برای کمک به کودکان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک پیدا کرده اند که به آنها کمک می کند تا بهتر راه بروند.