آیا برای درمان مشکلات ارتباطی کودکان اوتیسم خود به دنبال دکتر خوب برای تشخیص و درمان اوتیسم هستید؟! دکتر حسینی سیانکی را به جرات می توانیم به عنوان بهترین دکتر درمان کودکان اوتیسم به شما معرفی کنیم.
اختلال طیف اوتیسم چیست؟
اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک ناتوانی رشدی است که می تواند چالش های اجتماعی، ارتباطی و رفتاری قابل توجهی ایجاد کند. اصطلاح “طیف” به طیف گسترده ای از علائم، مهارت ها و سطوح اختلالی که افراد مبتلا به ASD می توانند داشته باشند اشاره دارد.
ASD افراد را به طرق مختلف تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. افراد مبتلا به ASD علائم مشترکی دارند مانند مشکلات در تعامل اجتماعی، اما در زمان شروع علائم، شدت آنها، تعداد علائم و وجود مشکلات دیگر تفاوت هایی وجود دارد. علائم و شدت آنها می تواند در طول زمان تغییر کند.علائم رفتاری ASD اغلب در اوایل رشد ظاهر می شوند. بسیاری از کودکان در ۱۲ ماهگی تا ۱۸ ماهگی یا زودتر علائم را نشان می دهند.
چه کسانی تحت تاثیر اوتیسم هستند؟
ASD افراد از هر نژاد، گروه قومی و پیشینه اجتماعی و اقتصادی را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری در بین پسران چهار برابر بیشتر از دختران است. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) تخمین می زند که از هر ۵۴ کودک در ایالات متحده حدود ۱ نفر مبتلا به ASD شناسایی شده است.
اوتیسم چگونه بر ارتباطات تأثیر می گذارد؟
کلمه “اوتیسم” ریشه در کلمه یونانی “autos” دارد که به معنای “خود” است. کودکان مبتلا به ASD اغلب خود را جذب می کنند و به نظر می رسد در دنیای خصوصی وجود دارند که در آن توانایی محدودی برای برقراری ارتباط و تعامل موفق با دیگران دارند. کودکان مبتلا به ASD ممکن است در رشد مهارت های زبانی و درک آنچه دیگران به آنها می گویند مشکل داشته باشند. آنها همچنین اغلب در برقراری ارتباط غیرکلامی مانند حرکات دست، تماس چشمی و حالات چهره مشکل دارند.
زبان تکراری یا سفت و سخت
زبان تکراری یا سفت و سخت در کودکان اوتیسم ! اغلب کودکان مبتلا به ASD که می توانند صحبت کنند، چیزهایی می گویند که هیچ معنایی ندارد یا به مکالمه ای که با دیگران دارند مربوط نمی شود. به عنوان مثال، یک کودک ممکن است در میان مکالمه ای که به اعداد مربوط نمی شود، مکرراً از یک تا پنج بشمارد. یا ممکن است کودک به طور مداوم کلماتی را که شنیده است تکرار کند.
علایق باریک و توانایی های استثنایی، ناموزون زبان
بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم برخی از مهارت های گفتاری و زبانی را توسعه می دهند، اما نه به سطح طبیعی از توانایی، و پیشرفت آنها معمولاً نابرابر است. به عنوان مثال آنها ممکن است واژگان قوی در یک زمینه خاص مورد علاقه را خیلی سریع ایجاد کنند. بسیاری از کودکان برای اطلاعاتی که به تازگی شنیده یا دیده اند، حافظه خوبی دارند. برخی ممکن است بتوانند کلمات را قبل از پنج سالگی بخوانند، اما ممکن است آنچه را که خوانده اند درک نکنند. آنها اغلب به صحبت های دیگران پاسخ نمی دهند و ممکن است به نام خود پاسخی ندهند. در نتیجه گاهی اوقات به اشتباه تصور می شود که این کودکان مشکل شنوایی دارند.
مهارت های مکالمه غیر کلامی ضعیف
کودکان مبتلا به ASD اغلب قادر به استفاده از حرکات مانند اشاره به یک شیء برای معنا بخشیدن به گفتار خود نیستند. آنها اغلب از تماس چشمی اجتناب می کنند که می تواند آنها را بی ادب، بی علاقه یا بی توجه به نظر برساند. بسیاری از کودکان مبتلا به ASD بدون ژستهای معنادار یا سایر مهارتهای غیرکلامی برای تقویت مهارتهای زبان شفاهی خود در تلاشهای خود برای نشان دادن احساسات، افکار و نیازهای خود ناامید میشوند. آنها ممکن است ناامیدی خود را از طریق طغیان های صوتی یا سایر رفتارهای نامناسب نشان دهند.
مشکلات گفتاری و زبانی اوتیسم چگونه درمان می شود؟
اگر پزشک مشکوک به داشتن ASD یا ناتوانی رشدی دیگر در کودک باشد، معمولاً کودک را به متخصصان مختلفی از جمله آسیب شناس گفتار و زبان ارجاع می دهد. این یک متخصص بهداشت است که برای درمان افراد مبتلا به اختلالات صدا، گفتار و زبان آموزش دیده است. آسیب شناس گفتارو زبان ارزیابی جامعی از توانایی کودک در برقراری ارتباط انجام می دهد و برنامه درمانی مناسبی را طراحی می کند. علاوه بر این، آسیب شناس گفتار و زبان ممکن است برای اطمینان از نرمال بودن شنوایی کودک، برای آزمایش شنوایی ارجاع دهد.
آموزش به کودکان مبتلا به اوتیسم برای بهبود مهارت های ارتباطی برای کمک به آنها برای دستیابی به پتانسیل کامل خود ضروری است. رویکردهای مختلفی وجود دارد، اما بهترین برنامه درمانی در سال های پیش دبستانی شروع می شود و متناسب با سن و علایق کودک است. باید هم به رفتار و هم مهارت های ارتباطی کودک بپردازد و اقدامات مثبت را به طور منظم تقویت کند. اکثر کودکان مبتلا به ASD به برنامه های بسیار ساختار یافته و تخصصی پاسخ خوبی می دهند. والدین یا مراقبان اولیه و همچنین سایر اعضای خانواده باید در برنامه درمانی شرکت کنند تا بخشی از زندگی روزمره کودک شود.
برای برخی از کودکان کوچکتر مبتلا به اوتیسم، بهبود مهارت های گفتاری و زبانی یک هدف واقع بینانه درمان است. والدین و مراقبان می توانند با توجه به رشد زبانی کودک در مراحل اولیه، شانس رسیدن به این هدف را افزایش دهند. درست همانطور که کودکان نوپا قبل از راه رفتن خزیدن را یاد می گیرند، کودکان قبل از شروع به استفاده از کلمات، ابتدا مهارت های پیش از زبان را توسعه می دهند. این مهارت ها شامل استفاده از تماس چشمی، ژست ها، حرکات بدن، تقلید و غرغر کردن و سایر صداها برای کمک به برقراری ارتباط است. کودکانی که فاقد این مهارتها هستند، ممکن است توسط آسیبشناس گفتار و زبان ارزیابی و درمان شوند تا از تأخیر رشد بیشتر جلوگیری شود.
برای کودکان کمی بزرگتر مبتلا به اوتیسم، آموزش ارتباطات مهارت های گفتاری و زبانی اولیه مانند کلمات و عبارات تکی را آموزش می دهد. آموزش پیشرفته بر روشی که زبان می تواند به یک هدف عمل کند مانند یادگیری مکالمه با شخص دیگر که شامل ماندن در موضوع و صحبت کردن به نوبت است، تأکید می کند.
برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است هرگز مهارت های گفتار و زبان شفاهی را توسعه ندهند. برای این کودکان، هدف ممکن است یادگیری برقراری ارتباط با استفاده از حرکات مانند زبان اشاره باشد. برای دیگران، هدف ممکن است برقراری ارتباط از طریق یک سیستم نمادین باشد که در آن از تصاویر برای انتقال افکار استفاده می شود. سیستمهای نمادین می توانند از تابلوهای تصویری یا کارتها گرفته تا دستگاههای الکترونیکی پیچیدهای که از طریق استفاده از دکمهها برای نمایش اقلام یا اعمال رایج، گفتار تولید می کنند.
چه تحقیقاتی برای بهبود ارتباطات در کودکان مبتلا به اوتیسم انجام شده است؟
قانون مراقبت از اوتیسم دولت فدرال در سال ۲۰۱۴ توجه را به نیاز به گسترش تحقیقات و بهبود هماهنگی بین همه مؤسسههای مؤسسه ملی بهداشت (NIH) جلب کرد که تحقیقات ASD را تأمین میکنند. اینها شامل مؤسسه ملی سلامت روان (NIMH) به همراه مؤسسه ملی ناشنوایی و سایر اختلالات ارتباطی(NIDCD)، مؤسسه ملی سلامت کودک و توسعه انسانی یونیس کندی شرایور (NICHD)، مؤسسه ملی علوم بهداشت محیطی هستند (NIEHS)، موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS)، موسسه ملی تحقیقات پرستاری (NINR) و مرکز ملی سلامت مکمل و یکپارچه (NCCIH).
پنج مؤسسه در NIH (NIMH، NIDCD، NICHD، NIEHS و NINDS) با هم از مراکز عالی اوتیسم (ACE)، برنامهای از مراکز و شبکههای تحقیقاتی در دانشگاههای سراسر کشور حمایت میکنند. در اینجا دانشمندان طیف وسیعی از موضوعات را مطالعه میکنند، از تحقیقات علوم پایه که مؤلفههای مولکولی و ژنتیکی ASD را بررسی میکنند تا مطالعات تحقیقاتی ترجمهای که انواع جدیدی از درمانهای رفتاری را آزمایش میکنند. برخی از این مطالعات شامل کودکان مبتلا به ASD میشوند که مهارتهای گفتاری و زبانی محدودی دارند و میتوانند منجر به آزمایش درمانها یا درمانهای جدید شوند. میتوانید از وبسایت کارآزماییهای بالینی NIH دیدن کنید و عبارت جستجوی «اوتیسم» را برای اطلاعات در مورد کارآزماییهای فعلی، مکان آنها و افرادی که ممکن است شرکت کنند، وارد کنید.
NIDCD از تحقیقات بیشتر برای بهبود زندگی افراد مبتلا به ASD و خانواده های آنها حمایت می کند. یک کارگاه آموزشی تحت رهبری NIDCD بر روی کودکان مبتلا به ASD که مهارت های گفتاری و زبانی محدودی دارند، متمرکز شد که منجر به دو مقاله پیشگامانه شد. معیارها، مقایسه اثربخشی درمانها و درمانهای مختلف را آسانتر و دقیقتر میکنند.
بهترین دکتر تشخیص اوتیسم در تهران
بهترین دکتر تشخیص اوتیسم در کودکان کیست؟! دکتر سیانکی از بهترین متخصص های درمان اوتیسم در ایران می باشد. اگر شما به دنبال بهترین دکتر فوق تخصص درمان اوتیسم در کودک خود هستید به مرکز تخصصی درمان اوتیسم مراجعه کنید.
مقاله های مرتبط با اوتیسم
انواع رفتارهای تکراری در اوتیسم
بهترین دکتر متخصص اوتیسم کودکان
بازی های موثر برای کودکان اوتیسم
استراتژی های آموزش نوشتن به کودکان اوتیسم
روش پکس برای درمان مشکلات ارتباطی کودکان اوتیسم
چه درمان هایی به اختلال اوتیسم کمک می کند؟
نکاتی برای والدین دارای فرزندان با اختلال طیف اوتیسم
آیا واکسن ها باعث اوتیسم می شوند؟
صرع و اوتیسم: آیا پیوندی وجود دارد؟
اختلال اوتیسم در کودکان و دو زبانه بودن
کودکان مبتلا به اوتیسم و تعامل اجتماعی
کمک به کودکان مبتلا به اوتیسم برای مقابله با اضطراب
چگونه به کودکان مبتلا به اوتیسم آموزش دهیم؟
بهترین فعالیت های حسی برای کودکان مبتلا به اوتیسم
تاثیر رژیم حسی برای کودکان با اختلال اوتیسم چیست؟
علائم اختلال اوتیسم در بزرگسالان
مواردیکه شما باید در مورد اوتیسم در بزرگسالان بدانید؟
افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است در انتخاب های اقتصادی خود منطقی تر عمل کنند.
برخی از باکتری های روده رفتارهای شبه اوتیستیک را در موش کاهش می دهد.
آیا می توان از اختلال اوتیسم جلوگیری کرد؟
آیا داروی سل می تواند به درمان اوتیسم کمک کند؟
آیا عدم وجود یک پروتئین می تواند علت بروز اختلال اوتیسم را توضیح دهد؟
مایع مغزی نخاعی بعنوان نشانگر بالقوه برای اوتیسم یافت شده است.
قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین ممکن است خطر ابتلا به اوتیسم را افزایش دهد.
تب در باردارای با ریسک بالای ابتلا به اوتیسم مرتبط است.
آیا مصرف مولتی ویتامین ها در دوران بارداری می تواند کودکان را از ابتلا به اوتیسم محافظت کند؟
خطر ابتلا به اوتیسم با قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی ممنوع در دوران بارداری افزایش می یابد.