راهکارهایی برای کمک به کودکان بیش فعال در کلاس و خانه

بیش فعالی و بی قراری مداوم باعث ایجاد چالش هایی در خانه و مدرسه می شود، اما مهم است که والدین و کودکان به طور یکسان به یاد داشته باشند که این رفتارها چیزی نیست که کودک بتواند آن را کنترل کند. راهبردهای زیر می توانند به مدیریت بیقراری، بیش فعالی، نقص توجه و تکانشگری این کودکان کمک کرده و همچنین به کاهش اضطراب کودک، معلمان و والدین او کمک کنند. توجه داشته باشید که دانش‌آموزان دارای ناتوانی‌های یادگیری، همراه با کودکان مبتلا به اوتیسم یا تشخیص اضطراب، گاهی اوقات در بی‌قراری مشکل دارند. این امر به ویژه در مورد دانش آموزانی که دارای اختلالات کمبود توجه با بیش فعالی (ADHD) هستند نیز صادق است. این نکات می تواند به مدیریت چنین فعالیت حرکتی کمک کند، چه به تنهایی یا با یک برنامه مداخله رفتاری جامع استفاده شود.

نکاتی برای معلمان

راهبردهای زیر می تواند به معلمان کمک کند تا بیش فعالی را در کلاس درس هدایت کنند:

-زنگ تفریح را دریغ نکنید: اگرچه ممکن است منع کودک از زنگ تفریح به عنوان تنبیه برای رفتارهای بیش فعال وسوسه انگیز باشد ولی انجام این کار برای معلمان ایده خوبی نیست. در واقع خودداری از بازی فیزیکی می تواند بیش فعالی کلاس را بدتر کند. متأسفانه تحقیقات نشان می‌دهد که کنار گذاشتن زنگ تفریح یک تنبیه رایج برای کودکانی است که در کلاس بد رفتار می‌کنند. دانش آموزان مبتلا به بیش فعالی برای تخلیه انرژی اضافی نیاز به فعالیت بدنی دارند. نشستن روی صندلی که حرکت می کند نیز می تواند به کودک کمک کند در حالی که نشسته است مقداری انرژی آزاد کند. بنابرای زنگ تفریح و فعالیت فیزیکی را از کودکان بیش فعال دریغ نکنیم.

-کودک را با یک دوست جفت کنید: در نظر بگیرید که دانش آموز را با یک دوست خود برای انجام کارهای کلاسی، توزیع کاغذ، تمیز کردن تخته سیاه یا سایر کارهای فیزیکی در نظر بگیرید. این استراتژی به دانش آموزان استراحت و فرصتی برای حرکت می دهد و در عین حال به آنها اجازه می دهد احساس مفید بودن کنند. در خانه برای فعالیت‌های بدنی خارج از خانه مانند بازی گرفتن، دویدن، بسکتبال یا سایر ورزش‌های بسیار فعال استراحت کنید. این نوع فعالیت بدنی ممکن است بی قراری را کاهش دهد و اغلب تحمل کار در صندلی را افزایش می دهد.

-اجازه دهید کودک بایستد: استفاده از یک ایستگاه کاری ایستاده یا محل کار با یک صندلی کیسه ای در کنار یا پشت اتاق که به دانش آموز اجازه می دهد برای انجام کار بایستد را در نظر بگیرید. اگر این کار کمکی کرد، به دانش آموز اجازه دهید تا زمانی که احساس نیاز می کند، روی کار بایستد یا به سمت صندلی کیسه ای حرکت کند. گاهی اوقات صندلی‌های کیسه‌ای می‌توانند به دانش‌آموزان با مشکلات یکپارچگی حسی کمک کنند، که برخی از کودکان بیش فعال دارند.

-از توپ استرس استفاده کنید: یک توپ استرس یا سایر اسباب‌بازی‌های بی‌صدا را برای کودک در جیب یا پشت میز خود قرار دهید. این نوع اسباب‌بازی‌ها می‌توانند توجه را به ویژه در دانش‌آموزانی که مشکلات یکپارچگی حسی دارند، متمرکز کنند.

-تشویق به توجه به جزئیات: اگر دانش آموز در انجام کار خود عجله دارد، از او بخواهید تا قبل از تحویل دادن آن را به دقت بررسی کند. این به آنها می آموزد که به جزئیات توجه کنند تا از اشتباهات شلخته ای که می تواند از نظر تحصیلی به آنها آسیب برساند، اجتناب کنند. تقسیم تکالیف به قطعات کوچکتر نیز می تواند به موفقیت دانش آموزان مبتلا به بیش فعالی در مدرسه کمک کند.

-شانس دوم بدهید: هنگام نمره دهی به کار دانش آموز، اشتباهات را علامت گذاری کنید و به آنها اجازه دهید تا برای اصلاحاتی که انجام می دهند، اعتبار جزئی را جبران کنند. این نیز به آنها یاد می دهد که به جزئیات توجه بیشتری داشته باشند و انگیزه ای برای تجدید نظر در کارشان ایجاد کنند.

-اجازه زمان برای استراحت: در مدرسه بین تکالیف و در طول دوره های طولانی کار روی صندلی به کودک استراحت بدهید. به دانش آموز اجازه دهید تا حداقل هر ساعت یک بار در ورزشگاه مدرسه قدم بزند، تمرینات ایزومتریک، کششی و تمرینات تنفسی را برای کاهش تنش انجام دهد. این ممکن است به سادگی راه رفتن به دفتر برای برداشتن چیزی یا انجام چند کار در سالن باشد. در واقع در حالی که در مدرسه هستید، کل کلاس می‌تواند از این استراتژی های تسکین دهنده استرس و تنش بهره مند شود.

نکاتی برای والدین

کارهای زیادی وجود دارد که والدین کودکان مبتلا به بیش فعالی می توانند برای کمک به موفقیت فرزندانشان در مدرسه و خانه انجام دهند از جمله می توان به ارائه بازخورد مثبت، یادآوری های بصری و راهنمایی های آرام و محبت آمیز اشاره کرد. بسیاری از پیشنهادات فوق می توانند در خانه نیز مفید باشند که شامل تشویق فرزندتان به وقفه های حرکتی بین فعالیت ها می باشد.

تشخیص این که بیش فعالی با بدرفتاری عمدی یکسان نیست، می تواند به والدین کمک کند تا با صبر و همدلی به کودک خود پاسخ دهند. بسیاری از کودکان مبتلا به بیش فعالی نیاز به حرکت مکرر بدن خود دارند به همین دلیل ممکن است بی قراری داشته باشند و در ثابت نگه داشتن خود مشکل داشته باشند. کنترل تکانه و تمرکز نیز ممکن است برای آنها چالش برانگیز باشد. والدین و معلمان باید به دنبال ایجاد یک گفتگوی باز باشند تا تعیین کنند کدام راهبردها برای حمایت از کودک و اطمینان از برآورده شدن نیازهای او بهترین نتیجه را دارند.

همچنین اگر بیش فعالی کودک بالاتر از حد طبیعی است یا در زندگی روزمره او اختلال ایجاد می کند، والدین باید با دکتر متخصص بیش فعالی کودکان صحبت کنند. کودک ممکن است از غربالگری اختلال نقص توجه و بیش فعالی سود ببرد. اگر مبتلا به ADHD هستند، درمان‌ها ممکن است شامل دارو درمانی، کاردرمانی و سایر اقدامات حمایتی باشد.

صحبت پایانی

توجه داشته باشید که برخی از کودکان با رفتار بی قراری دانش‌آموزان دیگر حواسشان پرت می‌شود، که ممکن است رفتار بیش‌فعالی را تقویت کند. به این دانش آموزان اجازه دهید تا دور از دانش آموز بی قرار کار کنند یا در یک اتاق مطالعه دلپذیر کار کنند. مهمتر از همه به یاد داشته باشید که تمام کودکان می خواهند خوب کار کنند. خفه کردن بیش فعالی برای بچه ها می تواند بسیار چالش برانگیز باشد، بنابراین سعی کنید با آرامش و درک به این رفتار واکنش نشان دهید. علاوه بر این یک محیط حمایتی فراهم کنید که نیاز آنها به حرکت را برطرف کند. همچنین مهم است که به خاطر داشته باشید که اگر مداخلات و حمایت های اساسی به کودک کمک نمی کند، باید با مرکز تخصصی درمان بیش فعالی تماس حاصل فرمایید.

مقاله های مرتبط

آینده کودکان بیش فعال

بیش فعالی یا نقص توجه

توجه و تمرکز و انواع توجه

کاردرمانی در نقص توجه

درمان بیش فعالی در کودکان

اگر بیش فعالی درمان نشود!

علائم بیش فعالی در کودکان

تست بیش فعالی در کودکان

ماساژ درمانی برای بیش فعالی

علائم هشدار دهنده بیش فغالی

کاردرمانی در بیش فعالی کودکان