مشکلات تعادلی حفظ وضعیت پایدار و با ثبات بدن را در هنگام ایستادن، راه رفتن و حتی نشستن برای افراد دشوار می کند. مشکلات تعادل در افراد مسن بیشتر شایع است.

از هر پنج کودک، یک کودک با سرعتی کندتر از همسالان خود، مهارت گفتار و زبان را توسعه می‌دهد. گاهی اوقات کودکان تا ورود به مهدکودک بر این تاخیر غلبه می کنند.

راه رفتن روی انگشتان پا (پنجه رویی) در کودکان خردسال ۳ سال و کمتر، بسیار رایج است. اما راه رفتن روی انگشتان پا، به ویژه در کودکان ۵ سال و بالاتر، اغلب با نابالغی عصبی همراه است.

پنجه رویی در کودکان وضعیتی است که در آن فرد روی انگشتان پا راه می‌رود بدون اینکه وزن زیادی یا وزنی روی سایر قسمت‌های پا – به‌ویژه پاشنه پا وارد کند.

کودکان اغلب روش های خاص خود را برای انجام کارها دارند. هنگامی که کودک شما در حال یادگیری نحوه راه رفتن است، ممکن است الگوهای راه رفتنی را ایجاد کند که در بزرگسالان غیرعادی تلقی می شود.

آیا نگران راه رفتن کودکتان هستید؟ بر اساس مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، اکثر نوزادان باید تا ۱۵ ماهگی چند قدم را به تنهایی و بصورت مستقل راه بروند.

نشستن یک نقطه عطف هیجان انگیز است که به کودکان این فرصت را می دهد تا جهان را به روشی کاملاً جدید کشف کنند. در این مطلب به بررسی تمرین های کاردرمانی برای نشستن می پردازیم.

از لحظه ای که نوزادان وارد زندگی شما می شوند، کارهای بسیار شگفت انگیزی انجام می دهند. معمولاً نوزادان بین ۷ تا ۹ ماهگی می‌توانند بدون حمایت و بصورت مستقل بنشینند.

هنگامی که کودک شما می تواند به تنهایی بنشیند و با خوشحالی از پهلو به پهلو می غلتد، احتمالاً آماده است تا نشستن از وضعیت خوابیده را بیاموزد.

کلمه «نوروتیپیک» یک اصطلاح غیررسمی است که برای توصیف فردی استفاده می‌شود که عملکردهای مغزش توسط جامعه معمول یا مورد انتظار است.

والدین کودکانی که دارای تأخیر و مشکلات رشد فیزیکی هستند، اغلب برای یافتن بهترین راه برای کمک به فرزندشان در رسیدن به پتانسیل کامل خود تلاش می کنند.

تأخیر رشدی حالتی را توصیف می‌کند که کودکان خردسال در رسیدن به نقاط عطف رشد در زمینه‌های ذهنی و فیزیکی، کندتر از همسالان خود هستند.