اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یک بیماری عصبی روانپزشکی رایج است. پسران بیشتر از دختران به ADHD مبتلا هستند. این احتمالاً به دلیل وجود علائم بیش فعالی در هر گروه است. طبق گزارش انجمن روانپزشکی آمریکا، حدود ۸.۴ درصد از کودکان و ۲.۵ درصد از بزرگسالان اختلال نقص توجه و بیش فعالی دارند. پزشکان ADHD را در پسران بیشتر از دختران تشخیص می دهند. در واقع پسران تقریبا ۳ برابر دختران مبتلا به ADHD تشخیص داده می شوند. تشخیص در کودکان معمولا در سن مدرسه اغلب زمانی که در کلاس درس اختلال ایجاد می کنند، انجام می شود.
اختلال کمبود توجه و بیش فعالی بر نحوه تفکر، احساس و رفتار فرد تأثیر می گذارد. این وضعیت میتواند تمرکز روی کارها را برای مدت طولانی یا پیگیری مواردی مانند تکالیف خانه را دشوار کند. پسران مبتلا به ADHD ممکن است نسبت به همسالان خود بی قرار، تکانشی و بیش فعال تر باشند. آنها همچنین ممکن است در تمرکز مشکل داشته باشند، نشستن در مدرسه برایشان سخت باشد، یا در یادگیری تاخیر داشته باشند.
به خواندن ادامه دهید تا در مورد بیش فعالی در پسران و تفاوت آن با وضعیت دختران بیشتر بدانید. این مقاله همچنین به گزینههای درمانی موجود و چگونگی کمک به والدین و مراقبان برای مدیریت این بیماری می پردازد.
اختلال بیش فعالی در پسران چه تفاوتی با دختران دارد؟
پزشکان بیش فعالی را در پسران بیشتر از دختران تشخیص داده و درمان میکنند زیرا علائم در پسران میتواند برای دیگران محسوستر باشد. رفتارهای بیرونی مربوط به بیش فعالی معمولاً در پسران سن مدرسه بیشتر از رفتارهای درونی است که بیشتر در دختران وجود دارد. بنابراین متخصصین بیشتر احتمال دارد که رفتارهای بیشفعالی کلاس درس را بهعنوان بیش فعالی در پسران برچسبگذاری کنند.
این نوعی سوگیری طبیعی در تشخیص است. در واقع تعداد پسران مبتلا به بیش فعالی در مقایسه با تعداد دختران ۱ به ۳ است و ممکن است در برخی از جمعیتها به ۱ به ۹ برسد.
دختران مبتلا به بیش فعالی معمولاً علائم بیش فعالی و تکانشی کمتر و علائم بی توجهی بیشتری دارند. به همین دلیل دختران مبتلا به بیش فعالی در حالی که حواس پرتی دارند اما کمتر اختلال ایجاد می کنند. این امر به ویژه در ساعات مدرسه آشکار می شود، جایی که بیش فعالی راحت تر قابل توجه است. بنابراین معلمان بیشتر از دختران، پسران را برای درمان ADHD ارجاع می دهند زیرا این بیماری اختلالات قابل توجهی در رفتارهای پسران ایجاد می کند.
برخی تحقیقات همچنین نشان میدهند که از آنجایی که بیش فعالی در دختران از نظر بیرونی آشکار نیست، آنها اغلب با وجود داشتن این بیماری، بدون تشخیص بیش فعالی پیش میروند. بزرگسالان و همسالان در سن مدرسه ممکن است گاهی اوقات دخترانی را که علائم بیش فعالی- تکانشی دارند، بیش از حد احساساتی، زورگو یا بیش از حد پرحرف ببینند. دختران نیز ممکن است سخت تلاش کنند تا علائم خود را پنهان کنند.
علائم و نشانه های بیش فعالی در پسران
بیش فعالی یکی از رایجترین بیماریهای عصب روانپزشکی دوران کودکی است. از ویژگی های تعیین کننده آن می توان به بیش فعالی، بی توجهی و تکانشگری اشاره کرد. افراد مبتلا به ADHD تمایل دارند ترکیبی از این علائم را داشته باشند:
-اشتباه کردن در فعالیت هایی مانند تکالیف
-دوست نداشتن یا اجتناب از کارهایی که نیاز به تلاش ذهنی مداوم دارد.
-وقتی مستقیما با او صحبت می شود گوش نمی دهد.
-فراموش کردن فعالیت های روزانه
-دستورالعمل ها را دنبال نمی کند.
-مشکل در حفظ توجه
-از دست دادن مرتب چیزها
-به راحتی حواسشان پرت می شود.
-مشکل در سازماندهی وظایف و فعالیت ها
برخی از علائم بیش فعالی و تکانشگری عبارتند از:
-بی قراری هنگام نشستن
-سختی در انتظار نوبت بودن
-قطع صحبت افراد هنگام صحبت کردن
-نمی تواند بی سر و صدا بازی کند.
-به سختی میتواند نشسته بماند.
-دویدن یا بالا رفتن در موقعیت های نامناسب
-دائما در حرکت بودن
-بی وقفه صحبت کردن
با این حال این رفتارها تنها علائم بیش فعالی نیستند و این امر ارائه تشخیص دقیق را چالش برانگیزتر می کند.
اختلال در خود تنظیمی در بین مبتلایان به بیش فعالی رایج است. خودتنظیمی شامل مدیریت و کنترل هیجانات و رفتارهای خود به روشی مناسب برای یک موقعیت خاص است. برخی از جنبههای خودتنظیمی عبارتند از: آرام کردن خود در هنگام ناراحتی، مدیریت ناامیدی بدون طغیان، مقاومت در برابر واکنشهای احساسی شدید در برابر محرکهای ناراحتکننده و سازگاری با تغییرات می باشد.
فواید بیش فعالی در پسران
اگرچه اختلال بیش فعالی با چالش های متعددی همراه است اما برخی از مزایا و نقاط قوت بالقوه نیز وجود دارد که می تواند از ابتلا به این بیماری ناشی شود به عنوان مثال پسران مبتلا به بیش فعالی ممکن است خلاقیت بیشتری داشته باشند، به خصوص زمانی که یک فعالیت هدفمند را انجام می دهند. برای مثال در یک مطالعه در سال ۲۰۱۷، محققان ۷۱ شرکتکننده بزرگسال مبتلا به ADHD و ۳۶ شرکتکننده کنترل را انتخاب کردند. آنها دریافتند که هر دو گروه هنگام انجام یک کار، تعداد مشابهی از ایده ها را بدون تفاوت در خلاقیت و صرف نظر از تشخیص بیش فعالی آنها تولید می کنند.
با این حال هنگامی که محققان با شرکت کنندگان در مورد یک جایزه صحبت کردند، افراد مبتلا به بیش فعالی ایده های بیشتری نسبت به افراد گروه کنترل داشتند. محققان از مکانیسم های درگیر کاملا مطمئن نبودند با این حال یافتهها نشان میدهد که افراد مبتلا به ADHD ممکن است زمانی که برای رسیدن به یک هدف تلاش میکنند بهتر از همسالان خود عمل کنند به ویژه اگر حوزهای را دنبال کنند که متناسب با مهارتها و علاقهشان باشد. اگرچه این مطالعه شامل بزرگسالان بود اما منطقی است که انتظار داشت یافتههای مشابهی در پسران و دختران جوانتر نیز وجود داشته باشد. گفته میشود شرکتکنندگان بزرگسال ممکن است مجبور شده باشند این مهارتها را در مراحل بعدی رشد شناختی برای جبران مشکلات یادگیری در دوران کودکی توسعه دهند.
برخی دیگر از مزایای بالقوه داشتن ADHD عبارتند از:
-خودانگیختگی
-شجاعت
-انرژی بالا
-مهارت های مکالمه
درمان بیش فعالی در پسران
دو نوع اصلی درمان بیش فعالی، توانبخشی و دارو درمانی هستند. آکادمی اطفال آمریکا (AAP) توصیه می کند که والدین هر کودک زیر ۶ سال با تشخیص ADHD قبل از دریافت هر گونه درمان دیگری در زمینه مدیریت رفتار آموزش ببینند. اگر کودک بالای ۶ سال سن دارد باید ترکیبی از درمان ها شامل دارو درمانی و توانبخشی را دریافت کند. آکادمی اطفال آمریکا همچنین حمایت مدرسه و مداخلات کلاسی را برای مبتلایان به بیش فعالی پیشنهاد می کند.
درمان توانبخشی برای بیش فعالی پسران
توانبخشی به کودکان مبتلا به بیش فعالی کمک می کند تا رفتارهایی را کنترل کنند که ممکن است بر روابط آنها با دیگران تأثیر بگذارد. این شکل از درمان می تواند شامل کار درمانی، اتاق تاریک، اتاق شنیداری، ماساژ درمانی، رفتار درمانی با کودکان، آموزش والدین در مدیریت رفتار و مداخلات رفتاری در کلاس درس باشد. این رویکردها می توانند به صورت ترکیبی یا جداگانه کار کنند اما بهتر است والدین و معلمان با هم کار کنند.
در کودکان خردسال، توانبخشی به اندازه داروها موثر است. دلیل اینکه کودکان خردسال نباید دارو مصرف کنند این است که معمولاً عوارض جانبی بیشتری نسبت به کودکان بزرگتر تجربه می کنند. علاوه بر این محققان به طور گسترده اثرات طولانی مدت داروهای بیش فعالی را در کودکان خردسال مطالعه نکرده اند.
توانبخشی همچنین با کمک به کودکان در ایجاد استراتژی هایی برای مدیریت احساسات و تقویت مهارت های اجتماعی به تنظیم هیجان کمک می کند. همچنین به آنها کمک می کند تا روش هایی برای مدیریت و سازماندهی اطلاعات بسازند.
درمان دارویی برای بیش فعالی پسرها
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) داروهای مختلفی را برای درمان ADHD در کودکان تایید کرده است. این داروها یا محرک هستند یا غیر محرک. محرک ها پرمصرف ترین داروی بیش فعالی هستند و سریع عمل می کنند. حدود ۷۰ تا ۸۰% کودکان مبتلا به بیش فعالی، هنگام مصرف محرکها، علائم خود را کاهش میدهند. غیر محرک ها به این سرعت عمل نمی کنند اما ماندگاری بیشتری دارند. آنها معمولا تا ۲۴ ساعت دوام می آورند.
چگونه والدین می توانند بیش فعالی پسران را مدیریت کنند؟
برای افراد مبتلا به ADHD، انجام کارهای تکراری و غیر جالب چالش برانگیزتر است. بنابراین کارهایی مانند تکالیف، لباس پوشیدن و رفتن به رختخواب ممکن است آنقدر سخت باشد که کودک به هر نحوی که می تواند به این عمل اعتراض کند. آنها ممکن است عصبانی شوند به عنوان مثال به این امید که والدینشان ممکن است کار را به گونه ای تغییر دهند که برای آنها راحت تر انجام شود. آنها همچنین ممکن است از راهبردهای اجتنابی مانند مشاجره، سرپیچی و جنگ قدرت برای مدیریت احساسات خود استفاده کنند.
کودکان مبتلا به ADHD ممکن است به ساختار بیشتری نیاز داشته باشند. داشتن یک روال به آنها اجازه می دهد بدانند چه انتظاری دارند و بزرگسالان باید دستورالعمل های روشنی را در مورد رفتار مطلوب ارائه دهند. بزرگسالان ممکن است متوجه شوند که عصبانیت و تنبیه در کودکان مبتلا به بیش فعالی بی اثر است زیرا آنها به سادگی به موقعیت عادت می کنند. از طرف دیگر تمجید از رفتارهای سازگارانه و اجتماعی به منظور ارتقای آنها می تواند به کودکان کمک کند تا روابط مثبتی با والدین و مراقبان خود برقرار کنند. این ممکن است بهترین راه برای مدیریت رفتارهای مخرب باشد.
مقاله های مرتبط
گفتاردرمانی در بیش فعالی کودکان
شرایط کودکان بیش فعال در مدرسه
اختلال خواندن یا روخوانی چیست؟
اختلال دیکته نویسی یا املاء چیست؟
بازی برای افزایش توجه و تمرکز کودکان
آشنایی با برخی از تمرینات نقص توجه
چگونگی رویارویی با کودکان بیش فعال
بازی درمانی در کودکان با اختلال ADHD
نقش والدین در درمان بیش فعالی کودکان
اختلال نقص توجه و بیش فعالی یا اوتیسم؟
اختلال بیش فعالی تا چه سنی ادامه دارد؟
مشکل خواندن در کودکان مبتلا به بیش فعالی
توجه و تمرکز در کودکان و مشکلات مربوط به آن
راهکارهایی برای موفقیت کودکان بیش فعال در مدرسه
آلرژی دوران بارداری با اختلال اوتیسم و ADHD مرتبط است.
آیا بین آفت کش ها و اختلال ADHD ارتباطی وجود دارد؟
خطرات ناشی از عدم درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی
بهترین راه برای بهبود درک مطلب در دانش آموزان بیش فعال
مشکلاتی که می تواند به معنای اختلال ADHD در بزرگسالان باشد.