یکی از ناتوان کننده ترین علائم برای برخی از کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم، حساسیت بیش از حد حسی است به عنوان مثال به صداهای بلند، برخی بافت ها یا نورهای فلورسنت حساس می باشند. این حساسیت های بیش از حد باعث می شود که کودک یا بزرگسال مبتلا به این اختلال نتواند در فعالیت های عادی شرکت کند اما تحقیقات کمی در مورد این موضوع وجود دارد. من با بسیاری از والدینی صحبت کرده ام که نمی توانند با فرزند مبتلا به اوتیسم به خرید بروند. هر مراجعه به سوپرمارکت منجر به جیغ و عصبانیت کودک می شود. وقتی بچه بودم صداهای بلند مثل برخورد مته دندانپزشک به دندان گوشم را آزار می داد.
امروز حساسیت به صدای بلند فقط برای من آزار دهنده نیست. متأسفانه برخی از افراد هستند که هرگز قادر به انجام فعالیت های عادی مانند رفتن به قطار یا خرید در یک سوپرمارکت شلوغ و پر سر و صدا نیستند. برای مثال مطالعهای که در اوایل امسال منتشر شد، نشان داد که بیش حسی مشارکت در کار، خانواده و فعالیتهای اوقات فراغت را محدود میکند. واکنش هایی به تحریک بیش از حد حسی وجود دارد که می تواند با کمبودهای اجتماعی اشتباه گرفته شود. برخی از افراد با فریاد زدن به اضافه بار حسی واکنش نشان می دهند اما برخی دیگر ممکن است کنار بکشند. این عقب نشینی می تواند با داشتن کسری های اجتماعی اشتباه گرفته شود.
حساسیت های حسی خاص
یکی از عواملی که مطالعه این جنبه از اوتیسم را دشوار می کند، متغیر بودن مشکلات حسی است. یک کودک مبتلا به اوتیسم ممکن است هر بار که به سوپرمارکت می رود فریاد بزند در حالی که کودک دیگر ممکن است دوست داشته باشد به سوپرمارکت برود و گاری را هل دهد. یک مشکل بزرگ در مورد بسیاری از مطالعات اوتیسم این است که کودکان اغلب تنها بر اساس اینکه آیا اوتیسم دارند طبقه بندی می شوند، بدون اینکه مشکلات حسی آنها ارزیابی شود. اگر شرکت کنندگان در گروه درمانی که اعضای آن مبتلا به اوتیسم هستند دارای حساسیت حسی خاصی باشند این نوع تحقیقات مؤثرتر خواهد بود. برای مثال این مطالعه فقط شامل کودکانی میشود که مبتلا به اوتیسم هستند و نمیتوانند صدای بلند را تحمل کنند. کودکان مبتلا به اوتیسم که به راحتی میتوانند صدای بلند را تحمل کنند، شامل نمیشوند.
زیرگروه دیگری از افراد مبتلا به اوتیسم وجود دارد که مطلقاً نمی توانند نورهای فلورسنت را تحمل کنند. آنها می توانند سوسو زدن ۶۰ هرتز را ببینند و کل اتاق به یک چراغ چشمک زن تبدیل می شود. یک مطالعه در مورد مشکلات مربوط به لامپ های فلورسنت باید فقط افراد مبتلا به اوتیسم را شامل شود که در تحمل نور مشکل دارند.
“یکی دیگر از عوامل موثر بر حساسیت حسی خستگی است. وقتی فردی در طیف خسته است، حساسیت حسی بدتر می شود.”
برای اینکه یک مطالعه تحقیقاتی موثر باشد، کودکان یا بزرگسالان در مطالعه نیز باید بر اساس شدت حساسیت حسی آنها به درمان اختصاص داده شوند. جستجو در پایگاه داده مرکز تخصصی درمان اوتیسم مطالعاتی را نشان می دهد که به وضوح وجود حساسیت بیش از حد حسی را مستند می کند. مشکل کمبود مطالعات در مورد درمان های موثر است. من معتقدم که تحقیق در مورد درمان مشکلات خاص با حساسیت بیش از حد باید در اولویت قرار گیرد.
این تحقیق می تواند به درمان های موثرتری برای کاهش حساسیت حسی منجر شود. اگر مشکلات حسی او به طور مؤثر درمان می شد، برای یک فرد مبتلا به اوتیسم شرکت در فعالیت های عادی آسان تر خواهد بود.
تمپل گراندین استاد علوم حیوانات در دانشگاه ایالتی کلرادو و نویسنده پرفروش کتابهای اوتیسم است.
References:
۱: Schaaf R.C. et al. Autism ۱۵, ۳۷۳-۳۸۹ (۲۰۱۱) PubMed
مقاله های مرتبط
کمک به کودکان با بیزاری بافتی از غذا
چگونه اتاق حسی برای کودک اوتیسم بسازیم؟
آیا مشکلات پردازش حسی ناتوانی یادگیری است؟