مرکز تخصصی درمان پارکینسون

 

امروزه بسیاری از بیماران به دنبال مرکز تخصصی درمان پارکینسون هستند که علاوه بر تشخیص دقیق، خدمات کاملی مانند کاردرمانی، گفتاردرمانی و روان‌شناسی را نیز ارائه دهد. اگر شما هم به دنبال بهترین مرکز درمان پارکینسون در تهران هستید، مجموعه ما با دو شعبه فعال در غرب و شرق تهران می‌تواند انتخابی مطمئن برای شما باشد. این مراکز با بهره‌گیری از کادری مجرب و دلسوز، به‌عنوان یکی از معتبرترین مراکز درمان پارکینسون در تهران شناخته می‌شوند و آماده ارائه خدمات توانبخشی و درمانی تخصصی به بیماران عزیز هستند.

بیماری پارکینسون چیست؟

بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است که نخستین نشانه‌های آن معمولاً با مشکلات حرکتی ظاهر می‌شود. حرکات هماهنگ بدن به کمک ماده‌ای به نام دوپامین کنترل می‌شوند که در بخشی از مغز به نام سابستانسیا نیگرا (Substantia Nigra) تولید می‌گردد. در مبتلایان به بیماری پارکینسون، سلول‌های این ناحیه به تدریج از بین می‌روند و در نتیجه سطح دوپامین کاهش می‌یابد. زمانی که میزان دوپامین در مغز حدود ۶۰ تا ۸۰ درصد افت کند، علائم بیماری آشکار می‌شوند.

علائم اولیه بیماری پارکینسون

نشانه‌های ابتدایی این بیماری ممکن است سال‌ها پیش از بروز مشکلات حرکتی آغاز شوند. برخی از این علائم عبارتند از:

• کاهش قدرت بویایی (آنوسمیا)

• یبوست

• تغییر در دستخط (ریز شدن خط)

• تغییر صدا

• حالت خمیده بدن

علائم حرکتی اصلی در پارکینسون

چهار علامت حرکتی عمده در افراد مبتلا شامل موارد زیر است:

• لرزش دست و پا حتی در زمان استراحت

• کندی حرکات (برادی‌کینزی)

• سفتی عضلات بازو، پا و تنه

• اختلال تعادل و تمایل به زمین خوردن

سایر علائم ثانویه پارکینسون

علاوه بر موارد فوق، بسیاری از بیماران دچار علائم دیگری نیز می‌شوند، از جمله:

• کاهش پلک زدن و مشکلات بلع

• حالت بی‌احساس یا تهی صورت

• صداى خفه و کم‌حجم

• گیر کردن در هنگام راه رفتن

• کاهش تاب خوردن بازوها در حرکت

• افسردگی و اضطراب

• توهم و روان‌پریشی

• مشکلات توجه و حافظه

• افزایش خطر ابتلا به ملانوم (نوعی سرطان پوست)

اهمیت توجه به علائم اولیه

گاهی اولین علائم پارکینسون سال‌ها قبل از بروز مشکلات حرکتی خود را نشان می‌دهند و ممکن است نادیده گرفته شوند. آگاهی و مراجعه به‌موقع به پزشک می‌تواند نقش بزرگی در کنترل بیماری داشته باشد. درمانگران ما در بهترین مرکز درمان پارکینسون در تهران با تجربه و دانش تخصصی خود تلاش می‌کنند تا علائم بیماران کاهش یابد و کیفیت زندگی آن‌ها ارتقا پیدا کند.

علت بیماری پارکینسون

علت دقیق بیماری پارکینسون هنوز به طور کامل مشخص نشده است، اما شواهد علمی نشان می‌دهد که ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و حتی برخی عفونت‌های ویروسی می‌تواند در بروز آن نقش داشته باشد. کاهش سطح دوپامین و نوراپی‌نفرین در مغز، که برای تنظیم عملکردهای حرکتی ضروری هستند، ارتباط مستقیمی با این بیماری دارد. همچنین وجود پروتئین‌های غیرطبیعی به نام اجسام لوئی در مغز بیماران مشاهده شده است، هرچند هنوز نقش قطعی آن‌ها در ایجاد بیماری به طور کامل روشن نشده است.

عوامل خطرساز در ابتلا به پارکینسون

تحقیقات نشان می‌دهد برخی افراد بیش از دیگران در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. مهم‌ترین عوامل خطر عبارتند از:

• جنسیت: مردان حدود یک و نیم برابر بیشتر از زنان به پارکینسون مبتلا می‌شوند.

• نژاد و موقعیت جغرافیایی: شیوع بیماری در افراد سفیدپوست بیشتر از سیاه‌پوستان یا آسیایی‌ها گزارش شده است.

• سن: پارکینسون اغلب بین ۵۰ تا ۶۰ سالگی بروز می‌کند و تنها در حدود ۴ درصد موارد قبل از ۴۰ سالگی دیده می‌شود.

• سابقه خانوادگی: داشتن والدین یا بستگان نزدیک مبتلا به این بیماری، احتمال ابتلا را افزایش می‌دهد.

• قرار گرفتن در معرض سموم: مواجهه طولانی‌مدت با برخی مواد شیمیایی و آفت‌کش‌ها می‌تواند خطر ابتلا را بالا ببرد.

شناخت این عوامل می‌تواند به پیشگیری و شناسایی زودهنگام بیماری کمک کند. در مراکز درمان پارکینسون در تهران تحت نظر متخصصان ما، ارزیابی‌های دقیق برای شناسایی این ریسک‌ها انجام می‌شود تا بیماران بهترین مسیر درمانی را دریافت کنند.

 

درمان بیماری پارکینسون

روش‌های درمان پارکینسون بسته به شرایط بیمار متفاوت است، اما به طور کلی بر سه اصل مهم استوارند:

• تغییر سبک زندگی

• مصرف دارو

• درمان توانبخشی پارکینسون

داشتن خواب کافی، انجام فعالیت‌های ورزشی منظم و پیروی از یک رژیم غذایی متعادل نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی این بیماران دارد. همچنین خدماتی مانند گفتاردرمانی، کاردرمانی و فیزیوتراپی می‌توانند به بهبود مهارت‌های ارتباطی، حرکتی و مراقبت‌های فردی کمک کنند.

در بیشتر موارد، استفاده از داروها برای کنترل علائم حرکتی و روحی ضروری است. تمامی این خدمات در مرکز تخصصی درمان پارکینسون ما با بهره‌گیری از کادر درمانی مجرب ارائه می‌شود. اگر به دنبال بهترین مرکز درمان پارکینسون در تهران هستید، مجموعه ما با دو شعبه فعال در شرق و غرب تهران آماده ارائه خدمات تشخیصی و درمانی تخصصی به شما عزیزان است.

داروهای مورد استفاده در درمان پارکینسون

در کنار روش‌های توانبخشی، استفاده از داروها بخش مهمی از درمان بیماری پارکینسون را تشکیل می‌دهد. داروهای مختلفی برای کنترل علائم این بیماری وجود دارد که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:

۱. لوودوپا (Levodopa):
رایج‌ترین دارویی است که برای بیماران پارکینسون تجویز می‌شود. این دارو با افزایش سطح دوپامین در مغز به بهبود علائم کمک می‌کند. جالب است بدانید حدود ۷۵ درصد مبتلایان به این دارو پاسخ مثبت نشان می‌دهند، هرچند همه علائم به طور کامل برطرف نمی‌شوند. معمولاً لوودوپا همراه با داروی کربی‌دوپا (Carbidopa) مصرف می‌شود تا هم تجزیه لوودوپا به تأخیر بیفتد و هم اثربخشی آن در مسیرهای عصبی مغز افزایش یابد.

۲. آگونیست‌های دوپامین (Dopamine Agonists):
این داروها عملکرد دوپامین را در مغز تقلید می‌کنند. هرچند اثر آن‌ها نسبت به لوودوپا کمتر است، اما زمانی که اثربخشی لوودوپا کاهش پیدا می‌کند، می‌توانند گزینه‌ای مفید به عنوان درمان مکمل باشند. داروهایی مانند Bromocriptine، Pramipexole و Ropinirole در این دسته قرار دارند.

۳. آنتی‌کولینرژیک‌ها (Anticholinergics):
این داروها با مسدود کردن سیستم عصبی پاراسمپاتیک، به کاهش سفتی و خشکی عضلات کمک می‌کنند. Benztropine (Cogentin) و Trihexyphenidyl از رایج‌ترین داروهای این گروه هستند.

ترکیب صحیح داروها با توجه به شرایط هر بیمار باید توسط متخصص مغز و اعصاب تعیین شود. در مراکز درمان پارکینسون در تهران تحت نظر پزشکان ما، روند درمانی بیماران به صورت کاملاً شخصی‌سازی‌شده طراحی می‌شود تا بهترین نتیجه ممکن حاصل گردد.

سایر داروهای مورد استفاده در درمان پارکینسون

علاوه بر لوودوپا، آگونیست‌های دوپامین و آنتی‌کولینرژیک‌ها، داروهای دیگری نیز برای درمان بیماری پارکینسون تجویز می‌شوند که هرکدام کاربرد خاصی دارند:

1. آمانتادین (Amantadine – Symmetrel):
این دارو اغلب همراه با Carbidopa-Levodopa مصرف می‌شود و به‌عنوان مسدودکننده گلوتامات عمل می‌کند. آمانتادین معمولاً برای تسکین کوتاه‌مدت دیس‌کینزی‌ها (حرکات غیرارادی ناشی از مصرف طولانی‌مدت لوودوپا) تجویز می‌شود.

2. مهارکننده‌های COMT:
این داروها (Catechol O-methyltransferase inhibitors) با جلوگیری از تجزیه لوودوپا، اثر آن را طولانی‌تر می‌کنند. Entacapone و Tolcapone رایج‌ترین داروهای این دسته هستند. باید توجه داشت که Tolcapone می‌تواند به کبد آسیب برساند، بنابراین تنها زمانی تجویز می‌شود که سایر داروها مؤثر نباشند. در مقابل، Entacapone عارضه کبدی ندارد. داروی Stalevo نیز ترکیبی از Entacapone و Carbidopa-Levodopa است که در یک قرص عرضه می‌شود.

3. مهارکننده‌های MAO-B:
این داروها با مهار آنزیم مونوآمین اکسیداز B از تجزیه دوپامین در مغز جلوگیری می‌کنند و به حفظ سطح دوپامین کمک می‌نمایند. رایج‌ترین داروهای این گروه Selegiline (Eldepryl) و Rasagiline (Azilect) هستند. البته باید دقت داشت که این داروها با بسیاری از داروهای دیگر، به‌ویژه داروهای ضدافسردگی و آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند Ciprofloxacin تداخل دارند؛ بنابراین مصرف آن‌ها باید تنها با نظر پزشک انجام شود.

نکته مهم: با گذشت زمان، اثربخشی بسیاری از داروهای پارکینسون کاهش پیدا می‌کند و حتی ممکن است عوارض جانبی آن‌ها از فوایدشان بیشتر شود. با این حال، تجویز صحیح و ترکیب مناسب داروها همچنان می‌تواند به مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند. در مرکز تخصصی درمان پارکینسون ما، برنامه درمانی هر بیمار به‌صورت اختصاصی طراحی می‌شود تا بهترین نتیجه حاصل گردد.

جراحی برای درمان پارکینسون

جراحی زمانی به عنوان گزینه درمانی در نظر گرفته می‌شود که داروها، تغییر سبک زندگی و سایر روش‌های درمانی نتوانند علائم بیمار پارکینسون را کنترل کنند. دو روش اصلی جراحی برای درمان پارکینسون عبارتند از:

۱. تحریک عمیق مغز (DBS):
در این روش، جراح الکترودهایی را در بخش‌های خاصی از مغز کار می‌گذارد. این الکترودها به ژنراتوری متصل هستند که پالس‌های الکتریکی منظم به مغز ارسال می‌کند و به کاهش لرزش‌ها و سایر علائم پارکینسون کمک می‌نماید.

۲. درمان با پمپ (Duopa):
در سال ۲۰۱۵، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) روش درمانی Duopa را تأیید کرد. در این روش، ترکیبی از Levodopa و Carbidopa به وسیله یک پمپ وارد روده کوچک بیمار می‌شود. برای استفاده از این روش، پزشک باید دستگاه پمپ را طی عمل جراحی در نزدیکی روده جای‌گذاری کند.

تشخیص بیماری پارکینسون

در حال حاضر آزمایش قطعی برای تشخیص مستقیم بیماری پارکینسون وجود ندارد. تشخیص معمولا بر اساس بررسی سوابق پزشکی بیمار، معاینات فیزیکی و عصبی، و ارزیابی دقیق علائم توسط پزشک متخصص مغز و اعصاب انجام می‌شود.

برای رد سایر بیماری‌ها ممکن است از آزمایش‌های تصویربرداری مانند MRI یا اسکن CAT استفاده شود. همچنین در برخی موارد، اسکن حمل‌کننده دوپامین (DAT Scan) می‌تواند به پزشک در تشخیص دقیق‌تر کمک کند؛ هرچند این آزمایش به تنهایی بیماری پارکینسون را تأیید نمی‌کند، اما نقش مهمی در پشتیبانی از تشخیص پزشک دارد.

در بهترین مرکز درمان پارکینسون در تهران روند تشخیص به‌صورت تخصصی و مرحله‌به‌مرحله انجام می‌شود تا بیماران با اطمینان خاطر مسیر درمانی مناسب را آغاز کنند.

مراحل اولیه بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون یک اختلال پیش‌رونده عصبی است؛ یعنی علائم آن به مرور زمان شدت پیدا می‌کنند. پزشکان معمولاً برای بررسی روند پیشرفت پارکینسون از مقیاس «Hoehn و Yahr» استفاده می‌کنند. این مقیاس، بیماری را به ۵ مرحله تقسیم می‌کند و به متخصصان کمک می‌کند تا نحوه تغییر و شدت یافتن علائم را بهتر تشخیص دهند.

مرحله اول

مرحله اول، خفیف‌ترین وضعیت در مراحل اولیه بیماری پارکینسون است. در این مرحله علائم بسیار ملایم‌اند و معمولاً زندگی روزمره فرد را تحت تأثیر قرار نمی‌دهند. حتی ممکن است بیمار متوجه تغییرات خاصی در خود نشود. اگر علائمی وجود داشته باشند، اغلب فقط در یک سمت بدن ظاهر می‌شوند.

مرحله دوم

عبور از مرحله یک به دو می‌تواند ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول بکشد و در هر فرد متفاوت است. در این مرحله ممکن است علائمی مانند:

• سفتی عضلات

• لرزش دست یا پا

• تغییرات ظریف در حالات چهره

بروز کنند. سفتی عضلات انجام کارهای روزمره را دشوارتر کرده و زمان بیشتری می‌طلبد. در این مرحله علائم معمولاً در هر دو سمت بدن دیده می‌شوند. تغییر در نحوه راه رفتن یا حالات صورت نیز شایع است. استفاده از کاردرمانی در این مقطع می‌تواند نقش مهمی در بهبود عملکرد حرکتی داشته باشد.

مراحل پیشرفته‌تر بیماری پارکینسون

مرحله سوم

در این مرحله، علائم به نقطه عطف می‌رسند. علائم جدیدی اضافه نمی‌شوند اما نشانه‌های قبلی شدیدتر می‌شوند. کندی حرکات (برادی‌کینزی) به شکل محسوسی افزایش پیدا می‌کند و بر فعالیت‌های روزمره اثر می‌گذارد. مشکلات تعادلی در این مرحله شایع‌تر هستند و خطر سقوط و افتادن بیشتر می‌شود. با این حال، بیمار هنوز می‌تواند بسیاری از کارهای شخصی خود را مستقل انجام دهد.

مرحله چهارم

علائم در این مرحله پیشرفته‌تر می‌شوند. ایستادن بدون کمک واکر یا وسایل کمکی دشوار خواهد بود و حرکات عضلانی به شدت کند می‌شوند. زندگی مستقل در این مرحله به‌تنهایی بسیار خطرناک و ناامن است و بیمار به کمک اطرافیان نیاز دارد.

مرحله پنجم

شدیدترین مرحله بیماری پارکینسون است. در این مرحله ایستادن تقریباً غیرممکن است و فرد اغلب نیازمند ویلچر خواهد بود. نیاز به مراقبت شبانه‌روزی اجتناب‌ناپذیر می‌شود. علاوه بر علائم حرکتی، مشکلات شناختی مانند سردرگمی، هذیان و توهم نیز بروز می‌کنند.

زوال عقل در بیماری پارکینسون

یکی از جدی‌ترین عوارض این بیماری، زوال عقل پارکینسون است. این وضعیت توانایی فرد در تفکر، استدلال و حل مسئله را تحت تأثیر قرار می‌دهد. آمارها نشان می‌دهند که حدود ۵۰ تا ۸۰ درصد بیماران پارکینسونی در طول بیماری خود درجاتی از زوال عقل را تجربه می‌کنند.

علائم رایج زوال عقل پارکینسون عبارتند از:

• افسردگی

• اختلال خواب

• توهم

• گیجی و کاهش تمرکز

• نوسانات خلقی

• لکنت زبان یا کندی گفتار

• تغییر اشتها

• کاهش سطح انرژی

این عارضه به دلیل آسیب سلول‌های عصبی و گیرنده‌های شیمیایی در مغز ایجاد می‌شود که به مرور زمان عملکرد طبیعی مغز را مختل می‌کند.

چه کسانی بیشتر در معرض زوال عقل ناشی از پارکینسون هستند؟

برخی عوامل می‌توانند احتمال ابتلا به زوال عقل در بیماران پارکینسونی را افزایش دهند، از جمله:

• جنسیت: مردان بیش از زنان در معرض خطر قرار دارند.

• سن: با افزایش سن، احتمال ابتلا بیشتر می‌شود.

• اختلالات شناختی قبلی: افرادی که پیش از تشخیص پارکینسون مشکلات حافظه یا خلقی داشته‌اند، ریسک بالاتری دارند.

• شدت علائم حرکتی: کسانی که دچار سفتی شدید عضلات و مشکلات حرکتی پیشرفته هستند، بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل قرار می‌گیرند.

مدیریت زوال عقل پارکینسون

در حال حاضر درمان قطعی برای زوال عقل ناشی از پارکینسون وجود ندارد، اما پزشکان تلاش می‌کنند تا با دارو و روش‌های حمایتی، علائم بیماران را کنترل کنند. در بسیاری موارد، همان داروهایی که برای کنترل علائم حرکتی تجویز می‌شوند، می‌توانند تا حدی به کاهش مشکلات شناختی نیز کمک کنند.

نتیجه‌گیری: آگاهی از مراحل اولیه بیماری پارکینسون و پیگیری مداوم درمان تحت نظر متخصص مغز و اعصاب، می‌تواند روند پیشرفت بیماری را کندتر کرده و کیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشد. مراجعه به بهترین مرکز درمان پارکینسون و استفاده از خدمات کاردرمانی، گفتاردرمانی و توانبخشی نقش مهمی در کنترل این بیماری دارند.

وراثت و عوامل ژنتیکی بیماری پارکینسون

تحقیقات نشان می‌دهند که هم ژن‌ها و هم عوامل محیطی می‌توانند در ابتلا به بیماری پارکینسون نقش داشته باشند. با این حال، میزان دقیق تأثیر ژنتیک و محیط هنوز کاملاً مشخص نیست. در اکثر موارد، افراد مبتلا به پارکینسون سابقه خانوادگی این بیماری را ندارند و موارد ارثی نسبتاً نادر است. با این حال، انتقال بیماری از والدین به فرزندان نیز غیرمعمول نیست. طبق اعلام موسسه ملی بهداشت آمریکا، تنها حدود ۱۵ درصد از بیماران سابقه خانوادگی این بیماری را دارند.

آیا درمان قطعی برای پارکینسون وجود دارد؟

در حال حاضر درمان قطعی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد. این بیماری یک اختلال مزمن است و با گذشت زمان علائم و نشانه‌های آن تشدید می‌شوند. سالانه بیش از ۵۰ هزار مورد جدید ابتلا به پارکینسون در ایالات متحده گزارش می‌شود، هرچند ممکن است آمار واقعی بیشتر باشد، زیرا در بسیاری از موارد تشخیص این بیماری دشوار است. جالب است بدانید که پارکینسون در سال ۲۰۱۶ چهاردهمین عامل اصلی مرگ در آمریکا بوده است.

با وجود نبود درمان قطعی، کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی بیماران با استفاده از دارودرمانی، توانبخشی، کاردرمانی و گفتاردرمانی امکان‌پذیر است. اگر شما هم به دنبال بهترین کلینیک درمان و تشخیص پارکینسون در تهران هستید، توصیه می‌کنیم از خدمات مجموعه ما بهره‌مند شوید. برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به سایر بخش‌های سایت ما مراجعه کنید و با خدمات کامل توانبخشی و تشخیصی آشنا شوید.

پیش‌بینی و درمان به موقع بیماری پارکینسون

عوارض ناشی از بیماری پارکینسون می‌توانند کیفیت زندگی بیماران را به شدت کاهش دهند. به عنوان مثال، افراد مبتلا ممکن است دچار سقوط‌های خطرناک، لخته شدن خون در ریه‌ها یا پاها شوند که در برخی موارد تهدیدکننده زندگی هستند.

تشخیص و پیش‌بینی به موقع بیماری پارکینسون و شروع درمان مناسب می‌تواند شرایط بیمار را به شکل قابل توجهی بهبود دهد و حتی طول عمر را افزایش دهد. شاید نتوان روند پیشرفت پارکینسون را به طور کامل متوقف کرد، اما می‌توان با مدیریت صحیح علائم و عوارض، کیفیت زندگی را پس از ابتلا تا حد ممکن حفظ کرد و ارتقا داد.

برای بهره‌مندی از خدمات تخصصی و کارآمد، مراجعه به بهترین دکتر متخصص توانبخشی پارکینسون و استفاده از برنامه‌های جامع توانبخشی و مراقبتی مجموعه ما توصیه می‌شود. تیم ما با تجربه و دانش کافی آماده است تا بهترین حمایت‌ها را برای کنترل علائم و ارتقای کیفیت زندگی شما ارائه دهد.