تحقیقات نشان می دهد که ۸۹ درصد از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون اختلالات گفتاری و صدا را تجربه می کنند از جمله می توان به صدای نرم، یکنواخت، نفسگیر و خشن و تلفظ نامطمئن اشاره کرد. در نتیجه افراد مبتلا به پارکینسون نسبت به افراد سالم در گروه سنی خود، کمتر در گفتگو شرکت می‌کنند یا در محیط‌های اجتماعی ارتباط برقرار می کنند. اختلالات گفتاری می تواند به تدریج کیفیت زندگی فرد مبتلا به پارکینسون را کاهش دهد. هر چه زودتر ارزیابی اولیه گفتاردرمانی پارکینسون در کلینیک توانبخشی انجام شود، احتمال بیشتری دارد که فرد مبتلا به پارکینسون بتواند مهارت های ارتباطی خود را با وجود پیشرفت بیماری حفظ کند. ارتباط یک عنصر کلیدی در کیفیت زندگی، خودپنداره مثبت و اعتماد به نفس برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون است که با بهترین گفتاردرمانی بهبود می یابد.
دیزآرتری (مشکل در صحبت کردن) و دیسفاژی (مشکل در بلع) می توانند به شدت بیمار مبتلا به پارکینسون را محدود کنند با مراجعه به آسیب شناس گفتار و زبان یا متخصص گفتاردرمانی در پارکینسون می توان به هر دو کمک کرد به ویژه برنامه صوت درمانی لی سیلورمن ارزش قابل توجهی برای افراد مبتلا به پارکینسون نشان داده است از پزشک خود در مورد ارجاع به دکتر گفتاردرمانی با تجربه برای اجرای برنامه صوت درمانی لی سیلورمن راهنمایی بگیرید. در این مطلب به بررسی تاثیر، چگونگی و بهترین راهکارهای درمان گفتاردرمانی در پارکینسون در مرکز تخصصی درمان پارکینسون تهران خواهیم پرداخت.
چه کسی گفتاردرمانی در پارکینسون را انجام می دهد؟
متخصصان گفتار و زبان مراکز ما در تمام جنبه های ارتباطی تخصص دارند. که شامل گفتار، استفاده از فناوری، حالت چهره و زبان بدن است. گفتاردرمانگر بخشی از تیم متخصصان توانبخشی هستند که می توانند به شما در مدیریت شرایط بیماری پارکینسون کمک کنند. گفتاردرمانی در پارکینسون مشکل بلع و ارتباطی را درمان می کنند. به عنوان مثال بیان افکار خود در قالب کلمات، انتقال ایده های خود به دیگران و درک آنچه دیگران می گویند. آنها می توانند تکنیک ها یا نکاتی را برای کمک به کاهش مشکلات و جلوگیری از وقوع آنها به شما ارائه دهند.
چگونه گفتاردرمانی می تواند به بیماری پارکینسون کمک کند؟
در مراحل اولیه پارکینسون، درمانگر گفتار و زبان در مرکز بر حفظ حداکثر توانایی ارتباطی شما تمرکز خواهد کرد. آنها استراتژی ها و تمرین هایی را برای کمک به حجم و سرعت گفتار، تنفس، حالات چهره و بیان (گفتن کلمات به وضوح) توسعه خواهند داد. گفتاردرمانی در پارکینسون به ارزیابی و درمان مشکلات ارتباطی شما می پردازد. درمانگرتان همچنین می‌تواند در مورد مشکلاتی که در خوردن و آشامیدن دارید مانند آب‌ریزش دهان و مشکل در بلع به شما کمک کند. گفتاردرمانی در پارکینسون ممکن است تجهیزات و ابزارهای ویژه را برای کمک به شما پیشنهاد کنند.
چگونه می توانم گفتار خود را با بیماری پارکینسون بهبود بخشم؟
گفتاردرمانی در پارکینسون می تواند به افراد مبتلا به بیماری پارکینسون کمک کنند تا حد ممکن مهارت های ارتباطی خود را حفظ کنند. آنها همچنین تکنیک هایی را آموزش می دهند که انرژی را حفظ می کند از جمله می توان به مهارت های ارتباط غیر کلامی اشاره کرد. آسیب شناسان گفتار زبان نیز در موارد ذیل به بیمار پارکینسون کمک می کنند:
-فن آوری های ارتباطی مناسب را توصیه می کند که به فعالیت های روزانه کمک می کند.
-درمان انواع مشکلات گفتاری، زبانی و ارتباطی را انجام می دهند.
-عملکرد بلع را ارزیابی می کند و در صورت لزوم تغییرات را توصیه می کند.
چگونه می توانم گفتار خود را حفظ و تقویت کنم؟
۱. محیطی با صدای کمتر انتخاب کنید. تلاش برای “صحبت کردن” با تلویزیون یا رادیو می تواند کمک کننده باشد.
۲. آهسته صحبت کردن.
۳. مطمئن باشید که شنونده شما می تواند صورت شما را ببیند. در حین صحبت به شخص نگاه کنید. یک اتاق با نور خوب، مکالمه رو در رو را بهبود می بخشد و درک را افزایش می دهد.
۴. از عبارات کوتاه استفاده کنید. در هر نفس یک یا دو کلمه یا هجا بگویید.
۵. با طولانی کردن حروف صدادار و اغراق کردن صامت ها، گفتار خود را بیش از حد بیان کنید.
۶. یک وضعیت و موقعیت راحت را انتخاب کنید که در طول مکالمات طولانی و استرس زا از شما پشتیبانی کند.
۷. توجه داشته باشید که تمرین هایی که برای تقویت عضلات ضعیف انجام می شوند ممکن است نتیجه معکوس داشته باشند. همیشه از گفتار درمانگر خود بپرسید کدام تمرین برای شما مناسب است.
۸. قبل از مکالمات برنامه ریزی شده یا تماس های تلفنی، دوره های استراحت صوتی را برنامه ریزی کنید. بدانید که خستگی به طور قابل توجهی بر توانایی صحبت کردن شما تأثیر می گذارد. تکنیک هایی که در صبح کار می کنند ممکن است در عصر جواب ندهند.
۹. اگر آرام صحبت می کنید و صدای شما کم شده است از تقویت کننده استفاده کنید.
۱۰ اگر برخی از افراد در درک شما مشکل دارند راهبردهای زیر ممکن است به شما کمک کند:
-اگر می توانید بدون مشکل بنویسید، همیشه یک کاغذ و خودکار به عنوان پشتیبان همراه داشته باشید تا بتوانید آنچه را که می خواهید بگویید را یادداشت کنید.
-اگر نوشتن برایتان دشوار است از یک تخته الفبا برای اشاره یا اسکن به حرف اول کلماتی که گفته می شود استفاده کنید.
-هجی کردن کلمات با صدای بلند یا از روی تابلوی الفبا در صورتی که متوجه نشدند.
-قبل از صحبت موضوع را مشخص کنید.
-از گفتار تلگرافی استفاده کنید. از کلمات غیر ضروری برای ارتباط با مفهوم موضوع صرف نظر کنید.
ارتباط غیرکلامی چیست؟
ارتباط غیرکلامی که به آن ارتباط تقویتی و جایگزین نیز گفته می شود، روشی برای برقراری ارتباط بدون کلام گفتاری است. هنگامی که نیازهای ارتباطی نمی توانند از طریق گفتار برآورده شوند، تکنیک های زیر می توانند کمک کنند:
-بهترین بهره را از توانایی صحبت کردن باقیمانده ببرید.
-از عبارات و حرکات برای برقراری ارتباط استفاده کنید.
ارتباط غیر کلامی می تواند به افراد مبتلا به مشکلات گفتاری کمک کند تا در واقع بهتر صحبت کنند:
-کاهش ناامیدی و استرس ناشی از ناتوانی در برقراری ارتباط
-کاهش فشار برای صحبت کردن
-اجازه دادن به فرد برای آرامش بیشتر و برخورد قابل درک تر
چه دستگاه هایی می توانند به گفتار برای مبتلایان به بیماری پارکینسون کمک کنند؟
در اینجا نمونه‌ای از دستگاه‌هایی است که برای کمک به افراد مبتلا به بیماری پارکینسون برای برقراری ارتباط واضح‌تر وجود دارد.
-لیفت کام: دستگاه دندانپزشکی که شبیه نگهدارنده است. کام نرم را بلند می کند و از خروج هوا از بینی در حین صحبت جلوگیری می کند.
-تقویت کننده: برای افزایش حجم صدا می توان از تقویت کننده شخصی استفاده کرد. تقویت کننده همچنین خستگی صدا را کاهش می دهد.
-سیستم رله تلفن TTY: تلفنی مجهز به صفحه کلید تا بتوان گفتار را تایپ کرد و توسط اپراتور رله برای شنونده خواند یا می توان کل پیام را تایپ کرد یا فقط کلماتی را که قابل درک نیستند تایپ کرد.
-دستگاه های با تکنولوژی پایین: از نوت بوک ها و تخته های زبان می توان به عنوان تکنیک های ارتباطی جایگزین استفاده کرد.
-تقویت کننده های گفتار الکترونیکی با تکنولوژی بالا، دستگاه های ارتباطی: رایانه هایی با سینت سایزرهای صوتی و دستگاه های ارتباطی اختصاصی در دسترس هستند.
اگر مایل به خرید ابزار ارتباطی الکترونیکی هستید قبل از تماس با نمایندگان فروش این دستگاه ها، این موضوع را با گفتار درمانگر متخصص در زمینه پارکینسون در میان بگذارید.
اگر شرایط اورژانس داشته باشم، چگونه ارتباط برقرار کنم؟
-از یک سیستم اینترکام یا مانیتور کودک استفاده کنید تا دیگران را از وجود شرایط اضطراری آگاه کنید.
-اگر قادر به صحبت کردن نیستید از زنگ یا زنگ استفاده کنید. از «کدهایی» استفاده کنید که به معنای فوریت هستند. به عنوان مثال صدای زنگ می‌تواند به معنای «دوست دارم» باشد در حالی که صدای بوق به این معنی است که یک وضعیت اضطراری وجود دارد.
-یک تلفن قابل حمل که مجهز به شماره های از پیش برنامه ریزی شده است همراه داشته باشید.
-همه تلفن های خود را از قبل برنامه ریزی کنید تا بتوانند به طور خودکار شماره های اضطراری لازم را شماره گیری کنند.
-اگر زمانی را به تنهایی می گذرانید، دکمه “تماس زندگی” را در نظر بگیرید.
مقاله های مرتبط
چگونه بیماری پارکینسون تشخیص داده می شود؟