افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بدلیل اختلالات پردازش حسی ممکن است در موقعیت‌های حسی، چالش‌های رفتاری خاصی داشته باشند. برای برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است این موقعیت ها شامل احساس تنفر و بیزاری از در آغوش گرفتن توسط دیگران باشد، در این مطلب به بررسی تنفر و بیزاری کودکان اوتیسم از بغل شدن پرداخته ایم.
چرا کودکان مبتلا به اوتیسم دوست ندارند در آغوش گرفته شوند؟
بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است دارای انواع اختلال پردازش حسی باشند که آنها را نسبت به برخی حواس از جمله لامسه بسیار حساس می کند. به همین دلیل است که برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم دوست ندارند به هیچ وجه لمس شوند. بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم، حتی آنهایی که اوتیسم عملکرد بالا هستند، در یادگیری مشارکت در تعاملات روزمره با انسان مشکل دارند. آنها ممکن است از تعامل یا تماس چشمی اجتناب کنند یا حتی در مقابل توجه والدین، در آغوش گرفتن یا نوازش کردن مقاومت کنند.
تحقیقات بیشتری در مورد استدلال پشت این موضوع انجام شده است، اما در بسیاری از این مواقع با این واقعیت روبرو می شویم که آنها تدافع لمسی دارند. خبر خوب این است که اگر کودک شما با مشکل تدافع لمسی دست و پنجه نرم می کند، راه‌های دیگری برای کودکان اوتیسمی وجود دارد که از طریق لمس فیزیکی ارتباط برقرار کنند و خلأ عاطفی خود را پر کنند.
جایگزین های بغل کردن اوتیسم
در حالی که آغوش سنتی ممکن است برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم بسیار ناراحت کننده باشد، جایگزین های خاصی برای در آغوش گرفتن وجود دارد که می توانید آنها را امتحان کنید. در اینجا برخی از محبوب ترین آنها آورده شده است:
آغوش ستاره دریایی
برای انجام یک در آغوش گرفتن ستاره دریایی، کافی است دست ها و کف دست های خود را در کنار هم قرار دهید، در حالی که انگشتان خود را باز کرده و نوک انگشتان را لمس کنید. این حس مراسم در آغوش گرفتن و احساسات پشت آن را می دهد اما میزان لمس واقعی را محدود می کند.
آغوش فیل
آغوش فیل حرکتی است که در آن بازوهای خود را مانند خرطوم فیل با بینی خود حرکت دهید در حالی که نوک انگشتان یکدیگر را لمس می کنید. این حرکت سرگرم کننده دیگری است که حس تخیل کودک را تحریک می کند. این نوع آغوش‌ها کمتر طاقت‌فرسا هستند، در حالی که هنوز حس شفابخش لمس و راحتی را که در آغوش گرفتن در زمان‌های سخت به ارمغان می‌آورد، می‌دهند.
بزن قدش
بزن قدش یکی دیگر از جایگزین های سرگرم کننده و آسان برای بغل کردن است. وقتی می‌خواهید کودک مبتلا به اوتیسم را که با در آغوش گرفتن احساس ناراحتی می‌کند دلداری دهید یا تشویق کنید، این مراسم را با یک بزن قدش عوض کنید. این آسان، سریع است و فقط یک لحظه لمس را شامل می شود. به علاوه این یک راه آسان و پرانرژی برای تشویق کودکانی است که در آغوش گرفتن طولانی غرق شده اند.
دست دادن
دست دادن فقط برای موقعیت های رسمی نیست، بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم با دست دادن به جای در آغوش گرفتن احساس راحتی بیشتری می کنند. دست دادن به جای کل بدن فقط دست ها را درگیر می کند و می تواند شکل قابل قبول تری از لمس باشد.
اگر کودک شما احساس محرومیت در آغوش گرفت چه باید کرد؟
در حالی که بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم از در آغوش گرفتن بیزار هستند، برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم دوست دارند بغل شوند. برخی از بچه‌ها می‌توانند برعکس حرکت کنند و آنقدر بغل می‌خواهند که سیر نشده و احساس می‌کنند از آغوش محروم می‌شوند. اگر احساس می‌کنید نمی‌توانید سهمیه آغوش روزانه کودک را رعایت کنید، در اینجا راه‌هایی وجود دارد که به کودکان احساس در آغوش گرفتنشان را می‌دهند، حتی زمانی که نمی‌توانید دست‌های خود را به صورت فیزیکی دور آنها حلقه کنید:
پتوهای وزن دار
پتوهای وزن دار به منبعی محبوب برای کودکان و بزرگسالان در هر سنی تبدیل شده اند، زیرا این پتوها یک احساس لمس یا فشار ثابت و یکنواخت ایجاد می کنند که می تواند به افزایش راحتی و تسکین اضطراب کمک کند. اگر کودک مبتلا به اوتیسم شما فوراً با در آغوش گرفتن احساس آرامش و راحتی می کند، پتوهای وزن دار گزینه ای عالی و راهی آسان برای کمک به آموزش خودآرام سازی به کودکان هستند. هنگام خرید پتوی وزن دار، حتما به وزن آن توجه کنید. پتوهای وزن مخصوص بچه ها وجود دارد که سبک تر از پتوهای بزرگسالان هستند. برخی از پتوهای بزرگسالان ممکن است برای کودکان خیلی سنگین باشند و برای کوچکترها ناراحت کننده یا خفه کننده باشند. به همین دلیل است که شما فقط باید از پتوهای وزن دار مخصوص کودکان استفاده کنید.
آموزش بغل کردن خود
در آغوش گرفتن خود تکنیک دیگری است که می تواند به کودکان کمک کند هر زمان که نیاز به در آغوش گرفتن داشتند، خود را آرام کنند. ساده است، به فرزندتان بگویید که هر وقت احساس تنهایی کرد یا دوست داشت به یک آغوش اضافی نیاز داشته باشد، برای یک آغوش بزرگ خوب، دست هایش را دور خودش بپیچد. بچه ها را تشویق کنید که در حین انجام این کار یک نفس عمیق آرام بخش خوب و بزرگ بکشند. آنها همچنین می توانند به پشت خود ضربه بزنند، چشمان خود را ببندند یا حتی برای آرامش خود به عقب و جلو تکان بخورند.
در آغوش گرفتن با حیوانات خانگی یا حیوانات شکم پر
اگر نمی توانید کودک مبتلا به اوتیسم خود را در آغوش بگیرید، می توانید او را تشویق کنید تا حیوانات خانگی یا حیوانات عروسکی خود را در آغوش بگیرد. حیوانات عروسکی اسباب‌بازی مناسبی برای کودک شما هستند که می‌توانند آنها را در آغوش بگیرند، زیرا می‌توانند به راحتی حیوانات عروسکی خود را تا جایی که می‌خواهند بفشارند و بغل کنند. اگر حیوان خانگی دارید، می‌توانید به فرزندانتان یاد بدهید که وقتی به محبت شخصی نیاز دارند، به آرامی حیوانات خانگی خود را در آغوش بگیرند. با این حال قبل از تشویق فرزندان خود به رفتن و در آغوش گرفتن حیوانات خانگی در هر زمان که نیاز دارند، مطمئن شوید که در حال آموزش زبان مرزی حیوانات هستید و در مواقعی که حیوانات خانگی خود به محبت نیاز دارند با خیال راحت با آنها ارتباط برقرار کنید.
استفاده از حواس دیگر برای پرت کردن حواس
اگر کودک شما به ویژه با حواس خود هماهنگ است و به عنوان بخشی از آن می‌خواهد در آغوش گرفته شود، می‌توانید به او بیاموزید که از سایر حواس خود برای منحرف شدن از نیاز به در آغوش گرفتن استفاده کند. در اینجا نحوه تشویق کودکان به استفاده از حواس دیگر برای منحرف کردن حواس از این احساس است که به اندازه کافی در آغوش نمی گیرند. این ممکن است استفاده از لمس برای مالیدن یک پتوی مورد علاقه، گوش دادن به آهنگی باشد که دوستش دارند یا برای خودشان می‌خوانند، نگاه کردن به عکس کسی یا چیزی که او را آرام می‌کند، نوازش حیوان خانگی‌اش یا هر چیز دیگری که حواس او را به کار می‌گیرد.
نتیجه
در آغوش گرفتن می تواند برای بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم یک دکمه داغ باشد. همچنین می تواند چیزی باشد که کودکان مبتلا به اوتیسم به طور خاص به آن وابسته می شوند. مهم نیست که کودک شما به کدام سمت متمایل می شود، مهم است که ابزارهایی در خانه خود داشته باشید تا به او کمک کنید تا احساسات متعادل تری در مورد بغل کردن داشته باشد. شما می توانید جهت دریافت مشاوره در این خصوص همین حالا با ما تماس گرفته و از بهترین متخصص اوتیسم کودکان وقت ارزیابی درخواست کنید.