در یک نظرسنجی اخیر توسط انجمن روان‌شناسی آمریکا، ۳۴ درصد از بزرگسالان گزارش دادند که در بیشتر روزها، کاملاً تحت فشار استرس هستند. این نوع استرس می تواند تأثیر زیادی بر زندگی ما داشته باشد و برای برخی افراد می تواند باعث ایجاد یا افزایش لکنت شود. اگر تا به حال متوجه شده اید که خودتان یا فرزندتان در هنگام احساس اضطراب با کلمات دست و پنجه نرم می کنید یا هجاها را تکرار می کنید، تنها نیستید ما با شما همراه هستیم. در این مقاله به بررسی ارتباط بین استرس، اضطراب و لکنت می پردازیم. همچنین راهکارهایی برای مدیریت لکنت در موقعیت های استرس زا یاد خواهید گرفت.
لکنت چیست؟
لکنت یک اختلال گفتاری است که با اختلال در روانی و ریتم طبیعی مشخص می شود. معمولا در دوران کودکی شروع می شود و افراد اغلب با افزایش سن از آن خارج می شوند. با این حال برخی از افراد لکنت خود را به بزرگسالی منتقل می کنند. علائم اصلی لکنت تکرار صداها، هجاها یا کلمات است. برای مثال ممکن است شخصی به جای «سوپ» بگوید «س-س-سوپ» یا به جای «مامان» «ما-ما-مامان». گاهی اوقات لکنت می تواند به شکل طولانی شدن صدا باشد، که در آن صدا برای مدت طولانی نگه داشته می شود مانند “س س س س س سوپ”.
در موارد شدیدتر ممکن است بلوک هایی وجود داشته باشد که در آن جریان گفتار به طور کامل متوقف یا قطع شود. این الگوهای مخرب می توانند در فرکانس و شدت متفاوت باشند. آنها اغلب زمانی که فرد تحت استرس، هیجان زده یا مضطرب است بیشتر قابل توجه هستند. مهم است بدانید که لکنت نوعی تنوع کلامی است. این بدان معنی است که این یک روش متفاوت برای صحبت کردن است. این بخشی از آن چیزی است که شما هستید و نیازی به «رفع» ندارد. با این حال می توانید به دنبال گفتاردرمانی برای حمایت و مدیریت لکنت خود باشید تا بتوانید اعتماد به نفس، پذیرش خود و سهولت گفتار خود را تقویت کنید.
آیا استرس می تواند باعث لکنت زبان شود؟
تصور می‌شود که لکنت به دلیل ترکیبی از عوامل ژنتیکی، عصبی و محیطی ایجاد می‌شود. در حالی که شواهدی وجود ندارد که نشان دهد استرس می تواند علت اصلی لکنت باشد، می تواند در افزایش لکنت در برخی افراد نقش داشته باشد. دقیقاً مشخص نیست که چرا استرس می تواند لکنت را بیشتر کند. ممکن است به این دلیل باشد که افکار و احساسات استرس زا باعث تنش فیزیکی در ماهیچه های گلو و دهان می شود که سپس گفتار را مختل می کند یا ممکن است زمانی که فرد از نظر عاطفی بهم ریخته است، بیشتر متوجه لکنت خود شود. با این حال آنچه واضح است این است که برای بسیاری از افرادی که لکنت دارند، استرس می تواند یک محرک اصلی باشد. به همین دلیل است که توسعه راهبردهایی برای استرس و خود لکنت، چه تمرینات تنفس عمیق، چه کار با یک متخصص گفتاردرمانی یا هر دو، بسیار مهم است.
آیا لکنت با اضطراب بدتر می شود؟
بله، لکنت با اضطراب افزایش می یابد. اما چگونه؟ خب، ترس باعث می شود بدن شما کورتیزول ترشح کند و برای “جنگ یا فرار” آماده شود. این واکنش ترس باعث سفت شدن ماهیچه های صوتی بدن شما می شود که تلفظ کلمات را سخت تر می کند و برای برخی افراد ممکن است لکنت زبان را افزایش دهد. اضطراب همچنین می تواند منجر به الگوهای فکری منفی و شک به خود شود که می تواند مستقیماً بر روانی تأثیر بگذارد. به عنوان مثال افکار مضطرب مانند “من قطعاً لکنت خواهم کرد” یا “آنها در مورد من قضاوت خواهند کرد” می توانند به پیشگویی های خودشکوفایی تبدیل شوند و لکنت را بارزتر کنند.
نحوه مدیریت لکنت در موقعیت های استرس زا
اضطراب اجتماعی در بین بزرگسالان و کودکان مبتلا به لکنت بسیار رایج است. این می تواند غلبه بر چالش های صحبت کردن، شرکت در رویدادهای اجتماعی و عملکرد خوب در محل کار یا مدرسه را دشوار کند. با این حال با حمایت مناسب و برخی تکنیک های مفید، می توانید یاد بگیرید که لکنت را مدیریت کنید، استرس را کاهش دهید و کنترل گفتار خود را دوباره به دست آورید. در اینجا ۴ راه برای مدیریت لکنت در موقعیت های استرس زا آورده شده است:
۱. تکنیک های تنفس را امتحان کنید: تکنیک هایی مانند تنفس می تواند تا حد زیادی اضطراب را کاهش دهد. فقط برای شمارش چهار به آهستگی نفس بکشید، سپس نفس خود را تا چهار شمارش دیگر حبس کنید و در نهایت برای چهار شمارش به آرامی نفس خود را بیرون دهید. می توانید این تمرین را هر چند بار که لازم است انجام دهید تا زمانی که احساس راحتی بیشتری کنید.
۲. حرکت کنید: استرس باعث ایجاد تنش می شود که می تواند ماهیچه های دهان و گلوی شما را سفت کند و احتمال لکنت زبان را افزایش دهد. اگر احساس اضطراب می کنید، سعی کنید بالا و پایین بپرید یا به پیاده روی بروید تا عضلات خود را شل کنید.
۳. سرعت ذهن، بدن و گفتار خود را کاهش دهید: کند کردن تنفس نیز می تواند به کاهش احساس اضطراب کمک کند. تکنیک‌هایی برای کاهش سرعت گفتار شامل مکث کردن، طولانی کردن کلمات، استفاده از بیان بیش از حد و افزایش باز کردن دهان می باشند. این نوع تکنیک ها در گفتار درمانی آموزش داده می شود.
۴. مطمئن باشید: حتی اگر لکنت شما ادامه پیدا کند، بدانید که آنچه برای گفتن دارید ارزشمند است. سعی کنید نگران نظر دیگران نباشید. هرچه بیشتر به صحبت کردن ادامه دهید، حتی اگر لکنت رخ دهد، این کار آسان تر می شود.
چه زمانی برای لکنت به دنبال حمایت اضافی باشید؟
در نهایت اضطراب و استرس می توانند لکنت شما را افزایش دهند، حتی اگر علت اصلی آن نباشند. اما نگران نباشید با حمایت مناسب می توانید یاد بگیرید که با اطمینان صحبت کنید و بر این چالش ها غلبه کنید. اگر در تلاش برای پیشرفت هستید، برخی تحقیقات نشان می‌دهند که درمان CBT می‌تواند به افرادی که لکنت دارند کمک کند تا بر الگوهای تفکر منفی و اضطراب غلبه کنند. با این حال مهم است که علاوه بر هر گونه چالش سلامت روان، به علت اصلی لکنت نیز توجه شود.
گفتار درمانی روشی موثر برای انجام این کار است. هنگامی که با یک آسیب شناس گفتار-زبان (که به عنوان گفتار درمانگر نیز شناخته می شود) کار می کنید، می توانید مهارت های جدیدی را بیاموزید که چرخه اضطراب و لکنت زبان را می شکند. یک گفتاردرمانگر همچنین می‌تواند به شما بیاموزد که چگونه اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید، احساسات و افکاری را که می‌توانند احتمال لکنت زبان را افزایش دهند مدیریت کنید. با هم قادر خواهید بود اهداف سخنرانی را که واقعاً برای شما مهم است شناسایی کرده و به آنها برسید.
اگر برای شروع گفتار درمانی آماده هستید، مرکز تخصصی درمان لکنت زبان می تواند به شما کمک کند. پس از یک مشاوره رایگان برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اهداف خود، شما را با یکی از گفتاردرمانگران مجرب ما بر اساس نیاز، موقعیت مکانی و در دسترس بودن شما مطابقت می دهد.
مقاله های مرتبط
۱۸ سوال در مورد درمان لکنت زبان
نکاتی برای معلمان و خانواده ها درباره کودک دارای لکنت زبان
رویکردهای مختلف برای درمان لکنت زبان کودکان پیش دبستانی