تشخیص بیماری پارکینسون می تواند پیچیده باشد زیرا آزمایش خون یا آزمایش غربالگری خاصی برای تشخیص بیماری پارکینسون وجود ندارد. بیماری پارکینسون بصورت بالینی تشخیص داده می شود به این معنی که پزشک شما را معاینه می کند، علائم و سابقه پزشکی شما را بررسی می کند و بر اساس آن تشخیص می دهد. بیماری پارکینسون یک بیماری عصبی است و حرکت را دشوار کند. اگر پزشک عمومی فکر می کند که ممکن است پارکینسون داشته باشید، شما را به یک دکتر متخصص مغز و اعصاب که در زمینه اختلالات حرکتی متخصص است برای تشخیص ارجاع می دهد. ابتلا به پارکینسون در مراحل اولیه می تواند چالش برانگیز باشد زیرا علائم ممکن است خیلی خفیف باشند و معیارهای تشخیصی پارکینسون را برآورده نکند. همچنین علائم اولیه پارکینسون اغلب با علائم معمولی پیری اشتباه گرفته می شود. علائم بیماری پارکینسون نیز مشابه علائم بیماری های دیگر است که ممکن است در ابتدا به اشتباه پارکینسون تشخیص داده شود. پزشک متخصص آزمایش‌ها و اسکن‌های خاصی را برای کمک به کنار گذاشتن سایر شرایطی که می‌توانند علائم بیماری پارکینسون را نشان دهند، پیشنهاد کند.

چگونه بیماری پارکینسون تشخیص داده می شود؟

خودآزمایی یا آزمایش در منزل

واقعاً آزمایشی وجود ندارد که بتوانید در خانه برای تشخیص پارکینسون انجام دهید. با این حال می توانید علائم خود را یادداشت کرده و به پزشک خود گزارش دهید. اینها برخی از علائم پارکینسون است که ممکن است متوجه شوید:

-لرزش در بازوها، پاها یا سر

-حرکات آهسته و دشواری در انجام کارهای روزانه

-حالت خمیده و تعادل ضعیف

-مشکل در راه رفتن و گام برداشتن

-سفتی و گرفتگی عضلات

-دشواری در نوشتن و طرز نوشتن

-گفتار نرم تر، سریع تر، نامفهوم یا یکنواخت تر

-خستگی یا احساس ناراحتی

‘-مشکل در جویدن یا بلعیدن

-سندرم پای بی قرار

-از دست دادن بویایی

-افسردگی یا اضطراب

به احتمال زیاد عزیزان شما ممکن است قبل از شما متوجه برخی از این علائم شوند. به عنوان مثال ممکن است مشاهده کنند که دستان شما می لرزد، حرکات شما به نوعی سفت است یا در بلند شدن از روی صندلی مشکل دارید.

تست ها و معاینه ها برای تشخیص پارکینسون

تست ها و معاینه ها برای تشخیص پارکینسون

تشخیص پارکینسون می تواند شامل یک تاریخچه پزشکی دقیق، یک معاینه فیزیکی و عصبی، تمرینات بدنی، بررسی علائم و آزمایشات و اسکن باشد. اینها برخی از مراحلی هستند که می توانید انتظار داشته باشید.

تاریخچه پزشکی

پزشک شما احتمالاً به یک تاریخچه پزشکی دقیق نیاز دارد که فاکتورهایی مانند بیماری های قبلی، داروها و سابقه خانوادگی شما را پوشش دهد تا به تشخیص اینکه آیا در معرض خطر پارکینسون هستید یا خیر. به عنوان مثال سن یک عامل خطر مهم است زیرا پارکینسون معمولاً بعد از سن ۶۰ سالگی بروز می کند اگرچه پارکینسون زودرس گاهی ممکن است قبل از ۵۰ سالگی شروع شود. سابقه خانوادگی می تواند نقش داشته باشد زیرا برخی از موارد پارکینسون زودرس ارثی هستند. در حالی که هم مردان و هم زنان می توانند به پارکینسون مبتلا شوند این بیماری در مردان ۵۰ درصد بیشتر از زنان است. دانستن داروهایی که مصرف می کنید و همچنین داروهایی که در گذشته مصرف کرده اید نیز مهم است زیرا برخی از داروها می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند که شبیه علائم پارکینسون هستند. پزشک شما همچنین باید بداند که چه شرایط پزشکی دیگری برای شما تشخیص داده شده است، زیرا برخی شرایط دیگر نیز می‌توانند باعث مشکلات مربوط به حرکت شوند که در مجموع به عنوان پارکینسونیسم شناخته می‌شوند.

معاینه فیزیکی و عصبی برای تشخیص پارکینسون

معاینه فیزیکی و عصبی برای تشخیص پارکینسون

پزشک شما یک معاینه فیزیکی و عصبی انجام خواهد داد. این می تواند شامل مشاهده رفتار، حرکات و وضعیت ذهنی شما و انجام آزمایشات یا درخواست از شما برای انجام تمرینات خاص باشد. اینها برخی از علائم پارکینسون هستند که پزشک شما می تواند به صورت بصری تشخیص دهد:

-حرکات خود به خودی یا حرکات دست

-کاهش دفعات پلک زدن

-لرزش در دست در حالی که در حال استراحت هستند، اغلب فقط در یک دست

-حالت خمیده یا خم شدن به جلو هنگام راه رفتن

-حرکات سفت

اینها برخی از تمریناتی هستند که ممکن است پزشک از شما بخواهد تا حرکات، تعادل و هماهنگی خود را ارزیابی کند:

-مشت خود را باز و بسته کنید.

-ضربه زدن به انگشتان، انگشتان پا و پاشنه پا

-بازوها را در جلوی خود نگه دارید.

-حرکت انگشت از یک نقطه به نقطه دیگر

-چرخش مچ دست یا مچ پا

-ایستادن از روی صندلی

-آزادانه راه رفتن

-حفظ تعادل با وجود ضربه یا کشش ملایم

-انجام یک سری حرکات سریع

چک لیست علائم بیماری پارکینسون

چک لیست علائم بیماری پارکینسون

پزشکان از چک لیستی که توسط انجمن بین المللی پارکینسون و اختلال حرکتی تهیه شده است برای کمک به تشخیص بیماری پارکینسون استفاده می کنند. چک لیست چندین علامت روانی، جسمی و مرتبط با حرکت را پوشش می دهد. احتمالاً پزشک از شما می پرسد که آیا اخیراً هر یک از این علائم را تجربه کرده اید و اگر چنین است، چقدر شدید بوده است.

-آیا در انجام کارهای بهداشتی شخصی مانند مسواک زدن، حمام کردن، لباس پوشیدن، شانه کردن موها یا اصلاح کردن به کمک نیاز داشته اید یا کند بوده اید؟

-آیا در بدن خود ناراحتی هایی مانند درد، گرفتگی یا سوزن سوزن شدن داشته اید؟

-آیا در خوردن غذا یا استفاده از ظروف خود مشکل داشته اید؟

-آیا در دنبال کردن مکالمات، یادآوری چیزها، روشن فکر کردن، توجه کردن، یا پیدا کردن راه خود در خانه مشکل داشته اید؟

این چک لیست منعکس کننده جدیدترین درک از بیماری پارکینسون است. پیش از این پزشکان از چک لیست بانک مغز جامعه بیماری پارکینسون بریتانیا استفاده می کردند.

تصویربرداری و آزمایشات آزمایشگاهی برای پارکینسون

تصویربرداری و آزمایشات آزمایشگاهی برای پارکینسون

ممکن است پزشک تعدادی آزمایش تصویربرداری و آزمایشات آزمایشگاهی را تجویز کند. تست های تصویربرداری می تواند شامل اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) و اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) باشد. آزمایشات آزمایشگاهی می تواند شامل آزمایش خون و آزمایش ادرار باشد. اگرچه این آزمایش‌ها و اسکن‌ها به تشخیص بیماری پارکینسون کمک نمی‌کنند اما می‌توانند به رد سایر بیماری‌هایی که علائم مشابه دارند کمک کنند.

پزشک شما همچنین ممکن است پیشنهاد کند که اسکن ناقل دوپامین (DaTscan) را دریافت کنید. این اسکن به یک اسکنر توموگرافی کامپیوتری با انتشار تک فوتون (SPECT) نیاز دارد. که شامل تزریق مقدار کمی از یک داروی رادیواکتیو است تا پزشک شما بتواند سیستم های دوپامین را در مغز شما مطالعه کند (پارکینسون یک بیماری است که با سطوح پایین دوپامین مشخص می شود). در حالی که DaTscan نمی تواند به طور قطع ثابت کند که شما به پارکینسون مبتلا هستید اما می تواند به تایید تشخیص پزشک و حذف سایر شرایط کمک کند.

تشخیص بیماری پارکینسون

تشخیص بیماری پارکینسون

بر اساس معاینه فیزیکی و عصبی و پاسخ شما به چک لیست علائم، پزشک ممکن است بتواند تشخیص دهد که آیا علائم زیر را دارید یا خیر. داشتن دو یا چند مورد از علائم زیر می تواند پارکینسون را احتمال دهد:

۱. برادی‌کینزی (حرکات آهسته‌تر): این می‌تواند به این دلیل اتفاق بیفتد که سرعت ارسال دستورالعمل‌های مغز به سایر قسمت‌های بدن کاهش می‌یابد.

۲. سفتی: ممکن است ماهیچه‌های شما سفت شوند که می‌تواند دردناک باشد و حرکات شما را سفت و محدود کند.

۳. لرزش: هنگام استراحت ممکن است دست‌ها، پاها یا سرتان بلرزد.

۴. اختلال در حرکت و تعادل: بیماری پارکینسون می‌تواند باعث شود که هنگام راه رفتن و یا با راه رفتن سریع و متلاطم، حالت قوز یا خم شدن به جلو داشته باشید. همچنین می تواند بلند شدن از روی صندلی یا حفظ تعادل هنگام ایستادن یا راه رفتن را برای شما دشوار کند.

پزشک شما در حین رسیدن به تشخیص، سابقه پزشکی، نتایج آزمایش و سایر علائم شما را در نظر می گیرد. گاهی اوقات تشخیص فوری پارکینسون دشوار است به خصوص اگر در مراحل اولیه هستید. در این صورت ممکن است پزشک از شما بخواهد که برای ویزیت‌های بعدی بیایید و باید آزمایش‌ها و تمرین‌های مشابهی را انجام دهید.

بهترین مرکز تشخیص پارکینسون

بهترین مرکز تشخیص پارکینسون

تشخیص بیماری پارکینسون می تواند مشکل باشد. این فرآیند به شدت به قضاوت پزشک شما بستگی دارد. علاوه بر این، علل و عوامل خطر پارکینسون هنوز کاملاً مشخص نیست، که به دشواری در تشخیص این بیماری کمک می کند. با این حال تلاش هایی برای شناسایی زودتر این بیماری صورت گرفته است. به عنوان مثال پزشکان شروع به تمرکز بیشتر روی علائم پرودرومال کرده اند که علائم اولیه هستند که قبل از شروع مشکلات مربوط به حرکت ظاهر می شوند.

این علائم عبارتند از:

-از دست دادن بویایی که گاهی ممکن است سالها قبل از علائم دیگر رخ دهد.

-یبوست مزمن بدون هیچ توضیح دیگری

-اختلال حرکت سریع چشم (REM) که باعث اختلال در خواب می شود.

-اختلالات خلقی مانند افسردگی و اضطراب

اگر علائم شما نشان دهنده بیماری پارکینسون باشد، پزشک متخصص ممکن است برای کمک به درمان آن، درمان دوپامین را شروع کند. بهبود قابل توجه علائم با دوزهای بالای دوپامین می تواند به تأیید اینکه شما واقعاً به بیماری پارکینسون مبتلا هستید، کمک کند.

 

مقاله های مرتبط

کاردرمانی در منزل

گفتاردرمانی در منزل

علائم بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون چیست؟

مقابله با بیماری پارکینسون

مرکز تخصصی درمان پارکینسون

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

10 + چهار =

× پشتیبانی 24 ساعته