پیروی از دستورالعمل‌ها و وادار کردن کودک اوتیسم به یادگیری و پیروی از دستورات، مهارت مهمی برای انجام وظایف مختلفی است که شامل فعالیت‌های روزمره زندگی، وظایف تحصیلی و سازگاری یا تطابق پذیری با محیط‌های مختلفی مانند مدرسه، خانه، رستوران، پارک، اماکن مذهبی می باشد، که باید به صورت گام به گام به کودک اوتیسم آموزش داده شود و به تدریج درجه بندی شود. حال بیایید بررسی کنیم که چگونه می توان به کودکان اوتیسم دستورپذیری و فرمانبرداری را آموزش داد.
دستورالعمل های زیر را برای کودکان اوتیسم اجرا کنید:
۱. دستورات تک مرحله ای را دنبال کنید:
-در اینجا ما از یک دستور تک کلمه ای استفاده می کنیم که در آن کودک باید گوش کند و دنبال کند.
-از کودک بخواهید روی ترامپولین یا زمین بپرد (بسته به توانایی کودک).
-در یک جهت بایستید و با استفاده از کلمه بیا از کودک بخواهید تا به سمت شما بیاید. سپس به تدریج به سمت دیگری بروید و بچه را صدا کنید. با انجام این کار، کودک می تواند جهت صدا را تشخیص داده و به سمت شما حرکت کند.
-استفاده از دستور بدو برای انجام فعالیت‌های خاص
-در طول فعالیت مرتب کردن، از کودک بخواهید که اشیاء انتخاب شده را فقط در بالای قفسه قرار دهد (برای هر شی از کلمه بالا استفاده کنید). به تدریج به کودک دستور دهید که چیزهای برداشته شده را فقط در پایین قفسه قرار دهد.
-از کودک بخواهید فقط با استفاده از دست راست اشیاء را دریافت کند. هنگامی که کودک تسلط یافت، سپس از کودک بخواهید که فقط از دست چپ استفاده کند.
-هنگام انجام بازی‌های مرتبط با توپ، از کودک بخواهید که توپ را فقط رو به جلو یا جلو پرتاب کند. به تدریج از کودک بخواهید که به پشت یا عقب پرتاب کند.
۲. دستورات ساده را دنبال کنید:
در اینجا دستورالعمل های بسیار ساده با کمک زیاد تا متوسط ارائه شده است.
-برای انجام فعالیت‌های مرتب کردن (به عنوان مثال)، نزدیک کودک بایستید و از اشاره‌ها (در اینجا، با اشاره به اشیاء) همراه با دستور شفاهی استفاده کنید. مطمئن شوید که کودک به فرمان شما گوش می دهد و سپس طبق دستور عمل می کند.
-به طور مشابه، از کودک بخواهید بطری آب را بردارد.
-در را ببند.
-فن را روشن کن یا چراغ را روشن کن.
-بشین
-بایست
-به سمت جلو برو
-به سمت عقب برو
هنگامی که کودک بر دستورالعمل های ساده تسلط یافت، این دستورات را با حداقل یا بدون کمک ادامه دهید.
در کنار این ارتقاء، همچنین لازم است که همان دستور را در محیطی متفاوت و برای اشیاء مختلف نیز اجرا کنیم تا مفهوم را تعمیم دهیم.
۳. دستورالعمل های پیچیده را دنبال کنید:
حتی با وجود اینکه سعی می کنیم کودک را وادار کنیم که از یک دستور پیچیده پیروی کند، باید مطمئن شویم که یک فرمان خاص به دو تا سه مرحله تقسیم می شود تا کودک بتواند به وظیفه خود دست یابد.
برای مثال، «بسته بندی کتاب‌ها در کوله پشتی»
-مرحله ۱: به یک کتاب اشاره کنید و از کودک بخواهید آن را بردارد.
-مرحله ۲: به کوله پشتی اشاره کنید و از کودک بخواهید کتاب ها را داخل آن قرار دهد
-مرحله ۳: به زیپ اشاره کنید و از کودک بخواهید کیف را ببندد.
کاربرگ ها:
هنگامی که کودک یاد گرفت دستور را با استفاده از روش های کاربردی و سرگرم کننده انجام دهد، کاربرگ ها را می توان تهیه کرد.
پیش نیازهای کار با کاربرگ ها عبارتند از:
-تحمل خوب نشستن
-بهبود مهارت های توجه و تمرکز
-توانایی پیروی از دستورالعمل ها
-مهارت های نوشتاری بهبود یافته است.
نکات:
-اطمینان حاصل کنید که دستورالعمل ها واضح هستند.
-همیشه به صورت گام به گام حرکت کنید.
-در هنگام آموزش قاطع باشید.
-در صورت نیاز به تکرار، مطمئن شوید که فاصله کافی بین دستورات وجود دارد.
-به تدریج کمک به کودک را کم کنید و مطمئن شوید که کودک وظایف (بعضی) را فقط با دستور انجام می دهد.
-تکرار کنید و تمرین کنید تا کودک تسلط یابد.
-هر جا و هر زمان که ممکن است مفهوم را تعمیم دهید.