این مطلب مروری مختصر از روند کاردرمانی برای کودکان با سنین مختلف (۱،۲،۳،۴،۵،۶ سالگی) ارائه می دهد. هدف کاردرمانی برای کودکان با سنین مختلف افزایش مشارکت آنها در فعالیت های روزانه است. انواع مختلفی از استراتژی های مداخله ای برای کمک به والدین و درمانگران در جهت تصمیم گیری آگاهانه در مورد انتخاب بهترین گزینه ممکن برای کودکان دارای نقص وجود دارد. در کودکان یک، دو، سه، چهار، پنج و شش ساله، کاردرمانی بر چگونگی تأثیر بیماری ها و عوامل محیطی بر ظرفیت کودک برای عملکرد خوب در موقعیت های روزمره (مانند خانه، مدرسه و زمین بازی) و نقش ها (مانند اعضای خانواده، دانش آموزان و غیره) تمرکز دارد.
نشانه های نیاز به کاردرمانی در کودکان با سنین مختلف
برای کودکان دارای تاخیر در توانایی های حرکتی، مشکلات پردازش حسی یا مشکلات هماهنگی، کاردرمانی بسیار مهم است. برای تعیین اینکه آیا فرزندتان در این زمینه به کمک نیاز دارد یا خیر، آنها را در طول روز مشاهده کنید و توجه داشته باشید که چگونه با محیط اطراف خود درگیر هستند. ممکن است متوجه شوید که این کودکان قادر به تغذیه خود یا انجام برخی فعالیت‌ها مانند نوشتن نیستند. کاردرمانی در کودکان یک، دو، سه، چهار، پنج و شش ساله به بهبود این مشکلات در کودکان کمک می کند.
ارزیابی کاردرمانی در حیطه کودکان
کاردرمانگر مهارت های حرکتی ظریف، حرکتی بینایی و مهارت های حرکتی درشت را ارزیابی می کند. همچنین ممکن است یک ارزیابی استاندارد تکمیل شود که می تواند شامل انجام وظایف کاردرمانگر با کودک یا پر کردن پرسشنامه از والدین شود. ابزارهای رایج ارزیابی در کاردرمانی کودکان:
-نمایه حسی نوجوان / بزرگسال
-ارزیابی مهارت های حرکتی و فرآیندی
-بازگشت به مسیر
-مقیاس رشد نوزادان بیلی
-تست توسعه یکپارچه سازی دیداری-حرکتی بری-بوکتنیکا
-آزمون رشدی ادراک بصری
-ابزار ارزیابی دست خط کودکان
-نمایه یادگیری اولیه هاوایی
-نمایه حسی نوزاد-نوپا (نمایه حسی ۲)
-میلر ارزیابی کودکان پیش دبستانی
-تست ادراک بصری بدون حرکت
-مقیاس حرکتی رشد پیبادی
-پرسشنامه ارزیابی معلولیت کودکان
-ارزیابی عملکرد مدرسه
-تست های یکپارچگی حسی و پراکسیس
-تست مهارت حرکتی برونینکس-اوزرتسکی
-مقیاس‌های رفتار تطبیقی واینلند
ارزیابی کاردرمانی در کودکان تعیین می‌کند که آیا کودک می‌تواند یکی یا همه وظایف زیر را در سطح مناسب سن اجرا کند:
-عملکرد حرکتی درشت و ظریف
-توانایی های دست
-ادغام و پردازش حواس
-ادراک بینایی
-مشکلات روانی اجتماعی مؤثر بر مشارکت اجتماعی
-انجام توانایی های تغذیه
-خود تنظیمی
-مشارکت در جامعه
-داشتن سرگرمی
-توانایی دست خط و پیش نویسی
-تحرک
-نیاز به وسایل کمکی/فناوری
تکنیک های مداخله در کاردرمانی برای ۱،۲،۳،۴،۵،۶ سالگی
در مراکز ما به کاردرمانگران آموزش داده می شود تا از یک استراتژی جامع استفاده کنند و تکنیک های عملکردی و رشدی مناسب را در اولویت قرار می دهد. اصول راهنمای کاردرمانی به خوبی در برنامه های مداخله اولیه تجسم یافته است. کاردرمانگران به کودکانی که پس از سه سالگی به خدمات نیاز دارند، در ایجاد یک برنامه مراقبتی که نیازهای آنها را برآورده می کند و آنها را به مرحله بعدی زندگی خود منتقل می کند، کمک می کنند.
دستیاران کاردرمانی تاکتیک‌ها و روش‌هایی را به کار می‌گیرند که به عنوان مداخلات کاردرمانی شناخته می‌شوند تا به مراجعین خود در رسیدن به اهدافشان کمک کنند. آنها بر اساس یک ارزیابی کامل از ظرفیت ها، محدودیت ها و اهداف یک فرد هستند. در طول فرآیند معاینه، یک دستیار کاردرمانگر از نزدیک با یک کاردرمانگر همکاری می کند و حتی ممکن است در برخی از جنبه های آن شرکت کند. این متخصصین همراه با مراجعین خود بهترین مداخلات را برای انجان در طول جلسات درمانی انتخاب می کنند. شش مداخله کاردرمانی زیر در دنیا معمول هستند:
۱. بررسی فعالیت ها: کاردرمانگران اجزای یک فعالیت را با در نظر گرفتن نیازهای ذهنی، فیزیکی و عاطفی تجزیه و تحلیل می کنند و سپس یک برنامه عملی برای تغییر فعالیت بر اساس توانایی ها و اهداف فرد طراحی می کنند. به عنوان مثال، آنها ممکن است به دنبال روش هایی برای افزایش یا کاهش دشواری یک کار بگردند.
۲. ابزارهای قابل تغییر: تجهیزاتی که برای پاسخگویی به نیازهای مراجعین خاص اصلاح و طراحی شده اند، اغلب توصیه می شوند. واکر و عصا نمونه هایی از وسایل کمک حرکتی هستند که در دسته تجهیزات قرار می گیرند. امکان دیگر آموزش استفاده از کارد و چنگال اصلاح شده با دسته های توکار یا وزن دار است. یک فرد می‌تواند راحت‌تر با لباس‌های مخصوص ساخته شده با کمربندهای الاستیک یا چسب‌های ولکرو لباس بپوشد. کاردرمانگران همچنین ممکن است به مراجعینی که از پروتز و ارتز استفاده می کنند کمک کند.
۳. اصلاح محیط: می توانند با مراجعین خود همکاری کنند تا محیط اطراف خود را تغییر دهند تا امن و به راحتی قابل دسترسی باشند. این می تواند مستلزم قرار دادن میله های دستگیره، نیمکت یا صندلی دوش باشد. کاردرمانی در کودکان با سنین مختلف همچنین ممکن است به ایجاد تغییرات در روشنایی یا رفع موانع از پله ها و راهروها، مانند مبلمان یا بهم ریختگی توصیه کند.
۴. کمک به فناوری: کاردرمانی ممکن است فناوری کمکی را به مراجعین خود پیشنهاد کنند و در مورد استفاده از آن آموزش ارائه دهند. کاردرمانگران می‌توانند با استفاده از نرم‌افزار تخصصی به کاربران در تایپ صوتی، تشخیص گفتار یا ساده‌سازی کار کمک کنند. آنها ممکن است به مراجعین در استفاده از تخته های ارتباطی، دستگاه های ارتباطی تقویت شده یا صفحه کلیدهای اصلاح شده در فعالیت های روزانه خود کمک کنند.
۵. آموزش توانبخشی: ورزش ابزاری است که توسط متخصص کاردرمانی برای کمک به افراد برای توسعه مهارت های فیزیکی خود مانند تعادل، قدرت، انعطاف پذیری و هماهنگی استفاده می شود. این تمرینات تنها یکی از راه‌های کمک به مراجع در کسب مهارت‌های حرکتی مورد نیاز برای رسیدن به اهداف است.
۶. دستورالعمل و راهنمایی: کاردرمانگران اغلب به بیماران، خانواده‌ها یا مراقبان آنها در مورد نحوه استفاده از تجهیزات سازگار، مدیریت علائم و انجام فعالیت‌ها به طور ایمن و مؤثر آموزش می‌دهند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص خدمات کاردرمانی برای کودکان یک، دو، سه، چهار، پنج و شش ساله از طریق مرکز تخصصی کاردرمانی تهران با ما تماس حاصل فرمایید.