اولین قدم های کودک، به تنهایی می تواند یکی از هیجان انگیزترین و به یاد ماندنی ترین لحظات والدین باشد. از سنین بسیار پایین، کودک شما ماهیچه های خود را با غلتیدن، نشستن، حرکت کردن روی باسن، سینه خیز رفتن، ایستادن و جابجا شدن کنار مبلمان تقویت می کند. در طول این مدت، آنها به آرامی برای برداشتن اولین قدم های خود تلاش می کنند. بیشتر نوزادان بین ۱۰ تا ۱۲ ماهگی راه رفتن را شروع می کنند، اگرچه برخی از نوزادان ممکن است تا ۹ ماهگی راه بروند.

چگونه نوزادان مهارت های راه رفتن خود را توسعه می دهند؟

کودک شما مهارت های بسیاری از جمله تعادل، هماهنگی، ایستادن و حمایت از وزن بدن خود را از یک پا به پای دیگر توسعه خواهد داد. هر مهارت جدید براساس مهارت های قبلی ساخته می شود و آنها را برای شروع راه رفتن آماده تر می کند. تماشای اولین قدم های کودکتان به تنهایی تجربه ای است که هرگز فراموش نخواهید کرد. هنگامی که کودک شما شروع به راه رفتن می کند، در مراحلی اتفاق می افتد که شامل این نقاط عطف بزرگ است:

۶ ماهگی: نوزادان به تنهایی شروع به نشستن می کنند.

۶-۹ ماهگی: نوزادان شروع به سینه خیز رفتن می کنند.

۹ ماهگی: نوزادان شروع به بالا کشیدن خود روی مبلمان مانند کاناپه یا میز قهوه می کنند تا بتوانند بایستند.

۹-۱۲ ماهگی: نوزادان ممکن است شروع به ایستادن کنند، اثاثیه منزل را نگه دارند و اتاق را کاوش کنند.

۱۱-۱۲ ماهگی: در طول این زمان هیجان انگیز، می توانید انتظار داشته باشید که کودک شما شروع به راه رفتن کند.

به خاطر داشته باشید که هر نوزاد با دیگری متفاوت است و ممکن است زودتر یا دیرتر از سن متوسط ​​که حدود ۱۲ ماهگی است راه رفتن را شروع کند. رشد کودک می تواند بسیار متفاوت باشد و این کاملا طبیعی است.

اگر کودک شما ۱۸ ماهه یا بزرگتر است و هنوز به تنهایی شروع به راه رفتن نکرده است، با متخصص تاخیر حرکتی کودکان صحبت کنید. نقاط عطفی که منجر به راه رفتن می شود عبارتند از:

-غلت زدن در هر دو جهت

-بدون حمایت نشستن

-چهار دست و پا رفتن

-بالا کشیدن خود از طریق حمایت دستها

-جابجا شدن روی وسایل منزل (زمانی که کودک شما از مبلمان برای نگهداری خود استفاده می کند در حالی که چند گام در بین آنها برمی دارد)

اگر کودک شما نقاط عطف منتهی به راه رفتن را پشت سر گذاشته است اما هنوز راه رفتن را شروع نکرده است، ممکن است فقط به کمی زمان بیشتر نیاز داشته باشد. اما اگر نگرانی دارید زیرا کودک شما به مراحل رشد خود نمی رسد، از طریق شماره های درج شده روی سایت با مرکز تخصصی تاخیر حرکتی تماس حاصل فرمایید.

دلایل دیر راه رفتن در نوزادان

برخی از دلایل دیر راه افتادن کودکان به شرح زیر می باشد:

تاخیر در بلوغ حرکتی: این زمانی اتفاق می‌افتد که مهارت‌های حرکتی کودک طبیعی است، اما رشد آن بیشتر از حد متوسط ​​طول می‌کشد. اگر یکی از والدین نوزاد یا هر دوی آنها دیر راه رفته باشند، این احتمال بیشتر است.

ناتوانی های یادگیری: وقتی نوزادان ناتوانی های یادگیری دارند، معمولاً در تمام قسمت های رشدی آنها، از جمله راه رفتن، تاخیر وجود دارد.

شرایطی که بر رشد تون و قدرت عضلانی تأثیر می گذارد، مانند:

–فلج مغزی، گروهی از اختلالات است که بر توانایی فرد برای حرکت و حفظ تعادل و وضعیت بدن تأثیر می گذارد.

-دیستروفی عضلانی، یک بیماری ژنتیکی است که باعث کاهش توده عضلانی و افزایش ضعف در طول زمان می شود

–سندرم داون، وضعیتی که در آن فرد یک نسخه اضافی از کروموزوم ۲۱ (یک بسته ژنی) دارد. این کروموزوم اضافی نحوه رشد بدن و مغز نوزاد را تغییر می دهد.

-سندرم پرادر ویلی، وضعیتی که در آن فرد بخشی از یکی از نسخه های کروموزوم ۱۵ خود را از دست داده است. این اطلاعات ژنتیکی از دست رفته باعث ضعف عضلات، مشکل در غذا خوردن، رشد ضعیف و تاخیر در رشد می شود.

-بیماری تای ساکس، یک بیماری ژنتیکی که باعث مرگ سلول های عصبی در مغز و نخاع می شود.

-سندرم ویلیامز، یک اختلال رشدی که بسیاری از قسمت های بدن را تحت تاثیر قرار می دهد.

عوامل محیطی که بر رشد مغز یا نقاط عطفی که منجر به راه رفتن می‌شوند تأثیر می‌گذارند، مانند:

-عفونت یا قرار گرفتن در معرض سموم در مادر بیولوژیکی قبل از تولد

-مشکلاتی که مادر در دوران بارداری داشته است، از جمله خونریزی یا فشار خون بالا (پره اکلامپسی)

-تولد زودرس

-عفونت در نوزاد مانند مننژیت، آنسفالیت و سیتومگالوویروس

-آسیب سر به نوزاد

-سوء تغذیه، مانند راشیتیسم

-سطح بالای بیلی روبین در نوزاد که باعث آسیب عصبی (کرنیکتروس) می شود.

نشانه هایی که کودک شما به زودی راه می رود!

برخی از علائمی که نشان می دهد کودک شما به زودی راه می رود عبارتند از:

-آنها خود را بالا می کشند تا بایستند: این بزرگترین نقطه عطف و مهمترین نشانه این است که کودک شما آماده راه رفتن به تنهایی است.

-ایستادن بدون حمایت

–جابجا شدن کنار مبلمان

-چهار دست و پا رفتن: کودک شما ممکن است چهار دست و پا برود یا خیر. برخی از نوزادان از خزیدن خودداری می کنند. اگر می خزند، ممکن است این کار را روی دست ها و زانوهای خود انجام دهند یا از بازوهای خود برای کشیدن خود روی شکم استفاده کنند.

راه هایی برای کمک به کودک برای شروع راه رفتن

برای کمک به شروع راه رفتن کودک، می توانید نکات زیر را امتحان کنید:

-باهم بازی کنید؛ بازی دو نفره: وقتی در اطراف کودک خود هستید، می توانید به او کمک کنید در طول زمان بازی احساس امنیت بیشتری کند. به این ترتیب، آنها اعتماد به نفس بالاتری دارند و در کاوش راحت تر هستند.

-حرکت را تشویق کنید: حرکت در اطراف به کودک شما کمک می کند تا ماهیچه های خود را بسازد، که به او کمک می کند زمانی که شروع به راه رفتن و در نهایت دویدن می کند. شما می توانید این کار را با زانو زدن در مقابل کودک، دراز کردن دستان خود و تشویق او به سمت شما انجام دهید.

در حالی که کودکان خردسال شروع به راه رفتن می کنند، طبیعی است که چند بار بی افتند. این فقط بخشی از یادگیری است. در حالی که نمی توانید کودک خود را از هر زمین خوردن نجات دهید، می توانید احتمال آسیب دیدگی را کاهش دهید.

شما می توانید با “محافظت از نوزاد” خانه خود به آنها کمک کنید تا فضای خود را تا حد امکان ایمن کنند:

-روی درها و کابینت ها قفل بگذارید تا کودک خود را از وسایل ناامن مانند مواد شیمیایی دور نگه دارید.

-گوشه های تیز مبلمان را پد بزنید.

-برای جلوگیری از پایین آمدن کودک از پله ها، یک دروازه ضد کودک نصب کنید.

-وسایلی مانند قابلمه و ماهیتابه را در پشت اجاق گاز خود قرار دهید.

بعد از اینکه کودک شما شروع به راه رفتن کرد چه اتفاقی می افتد؟

اولین قدم های کودک شما تنها شروع یک مرحله جدید هیجان انگیز در زندگی او است. در اینجا چیز دیگری است که می توانید با تبدیل شدن به یک کودک نوپا انتظار داشته باشید:

۱۴ ماهگی: در این سن، کودک شما احتمالا می تواند به تنهایی بایستد، چمباتمه بزند و شاید حتی به عقب راه برود.

۱۵ ماهگی: کودک شما در راه رفتن بسیار خوب خواهد بود و احتمالاً از اسباب بازی های هل دادنی و کشیدنی و کشف چیزهای جدید لذت می برد.

۱۶ ماهگی: کودک شما به بالا و پایین رفتن از پله‌ها علاقه نشان می‌دهد، اگرچه احتمالاً همچنان برای این مورد از شما کمک می‌ خواهد.

۱۸ ماهگی: تا ۱۸ ماهگی، کودک شما احتمالاً وسایل راه رفتن را کنار خواهد گذاشت و از حرکت به تنهایی لذت خواهد برد. آنها احتمالاً از بالا رفتن از مبلمان و رقصیدن با موسیقی نیز لذت خواهند برد.

همانطور که کودک شما اعتماد به نفس و استقلال بیشتری به دست می آورد، انواع فرصت های جدید را بدست می آرود. زمان هیجان انگیزی است، پس فراموش نکنید که از آن لذت ببرید.