عقب ماندگی ذهنی یک وضعیت عصبی رشدی است که در دوران کودکی ایجاد می شود. بر توانایی شما برای یادگیری و حفظ اطلاعات جدید تأثیر می گذارد و همچنین بر رفتارهای روزمره مانند مهارت های اجتماعی و روال های بهداشتی تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به این بیماری محدودیت های قابل توجهی را در زمینه عملکرد فکری و توسعه مهارت های سازگاری مانند مهارت های اجتماعی و زندگی تجربه می کنند. تست ضریب هوشی مشخص می کند که آیا یک فرد دارای ناتوانی ذهنی است یا خیر. نمرات IQ کمتر از ۷۰ نشان دهنده ناتوانی ذهنی است. شدت این بیماری می تواند از خفیف تا عمیق متغیر باشد.

-ناتوانی ذهنی خفیف تا متوسط: اکثریت افراد دارای ناتوانی ذهنی یک نوع خفیف تا متوسط ​​را تجربه می کنند. آنها می توانند مهارت های زندگی عملی را بیاموزند و با کمترین حمایت روزانه فعالیت کنند. با این حال، آنها ممکن است برای درک چگونگی کارکرد وسایل و توسعه مهارت های اجتماعی دچار مشکل شوند.

-ناتوانی ذهنی شدید: با ناتوانی ذهنی شدید، کودک شما ممکن است تاخیرهای رشد قابل توجهی را تجربه کند. آنها نسبت به کودکان با ناتوانی های ذهنی خفیف و مهارت های ارتباطی محدود، به حمایت بیشتری نیاز دارند.

-ناتوانی ذهنی عمیق: کودکان مبتلا به ناتوانی ذهنی عمیق اغلب در برقراری ارتباط مشکل دارند و در انجام فعالیت های بدنی مشکل دارند. آنها همچنین احتمال بیشتری برای ایجاد شرایط پزشکی مرتبط دارند. آنها معمولاً به مراقبت و پشتیبانی شبانه روزی نیاز دارند.

کودکان با ناتوانی ذهنی خفیف می توانند با حمایت مناسب زندگی کاملاً کارآمدی داشته باشند. با این حال، کودکان با ناتوانی ذهنی شدید نیاز به حمایت گسترده تر و مداوم دارند. قبلاً از این وضعیت به عنوان عقب ماندگی ذهنی یاد می شد که در جامعه بار منفی به خود گرفت و با ناتوانی ذهنی جایگزین شد. این اصطلاح کمتر توهین آمیز است و شدت وضعیت را نشان می دهد.

عقب ماندگی ذهنی یکی از شایع ترین ناتوانی های رشدی در کودکان است. تخمین زده می شود که حدود ۶٫۵ میلیون آمریکایی دارای معلولیت ذهنی هستند.

عقب ماندگی ذهنی چیست؟

علائم عقب ماندگی ذهنی

علائم ناتوانی ذهنی معمولاً در اوایل کودکی ظاهر می شود. در برخی موارد، این علائم ممکن است فیزیکی باشند. ممکن است متوجه شوید که فرزندتان سر به‌ طور غیرعادی بزرگ یا کوچک، ناهنجاری ‌هایی در دست‌ها یا پاهایش یا سایر تفاوت‌های فیزیکی دارد. با این حال، همیشه اینطور نیست. کودکانی که از نظر جسمی سالم و عادی به نظر می رسند نیز ممکن است دارای ناتوانی ذهنی باشند. کودکانی که ناتوانی ذهنی شدید دارند ممکن است علائم را در سنین پایین‌تری نسبت به آنهایی که فرم خفیف‌تر دارند، نشان دهند. اگر نگران هستید که فرزندتان ناتوانی ذهنی داشته باشد، در اینجا برخی از علائم اولیه وجود دارد که باید مراقب آنها باشید:

-مشکل در صحبت کردن

-دیرتر از سایر کودکان شروع به حرکت می کند.

-در پیروی از دستورالعمل های ساده مشکل دارند.

-تلاش برای توسعه مهارت های اجتماعی

-تاخیر در مهارت های حرکتی

-تشنج

-بداخلاقی

-رفتار خشونت آمیز

-تقلا برای به خاطر سپردن چیزها

-مشکل در حل مسئله

-مشکل در توسعه مهارت های اجتماعی

-مشکل در بیان احساسات

-ناتوانی در انجام مراقبت های شخصی مانند لباس پوشیدن یا حمام کردن

علائم عقب ماندگی ذهنی

شناسایی عقب ماندگی ذهنی

برای تشخیص ناتوانی ذهنی باید معیارهای زیر رعایت شود:

-عملکرد فکری محدود: این معمولاً با یک تست IQ اندازه گیری می شود. نمره آزمون کمتر از ۷۰ معمولاً نشان دهنده عملکرد فکری محدود است.

-مهارت های انطباقی محدود: در اینجا، یک فرد دارای عقب ماندگی ذهنی با مهارت های اجتماعی و عملی مورد نیاز برای عملکرد روزانه دست و پنجه نرم می کند. که شامل مهارت‌های مفهومی مانند خواندن یا نوشتن، مهارت‌های اجتماعی مانند ارتباط یا حل مسئله و مهارت‌های عملی مانند غذا خوردن، راه رفتن یا لباس پوشیدن است.

-شروع علائم قبل از سن ۱۸ سالگی: این وضعیت به طور معمول در دوران کودکی ایجاد می شود. در حالی که شدت آن متغیر است، برخی از علائم اولیه تاخیر در مهارت های حرکتی، مشکل در حل مسئله، مشکل در به خاطر سپردن چیزها و تاخیر در گفتار است.

برخی تحقیقات نشان می‌دهد که حدود ۲۰ تا ۳۵ درصد از افرادی که دارای عقب ماندگی ذهنی هستند، احتمالاً به سایر شرایط سلامت روان مانند اضطراب یا افسردگی نیز مبتلا می‌ شوند.

شناسایی عقب ماندگی ذهنی

علل عقب ماندگی ذهنی

هر چیزی که در رشد و تکامل مناسب کودک اختلال ایجاد کند می تواند باعث ناتوانی ذهنی شود. در برخی موارد شناسایی علت خاص ناتوانی ذهنی فرزندتان می تواند چالش برانگیز باشد. چندین مجرم می توانند مسئول ایجاد یک معلولیت ذهنی باشند. برخی از رایج ترین آنها عبارتند از: ۱۱

-عوارض بارداری

-ژنتیک

-بیماری های دوران کودکی که بر رشد مغز تأثیر می گذارند.

-عوامل محیطی مانند آلودگی

-آزار عاطفی یا فیزیکی شدید

-سوء تغذیه

-نارس به دنیا آمدن

-ناهنجاری های کروموزومی مانند سندرم داون

-جراحت سر

درمان عقب ماندگی ذهنی

درمان عقب ماندگی ذهنی

هیچ درمان ثابتی برای ناتوانی ذهنی وجود ندارد. این شرایط مادام العمر است که نیاز به مدیریت مستمر دارد. کلید درمان مناسب مداخله زودهنگام است. دریافت یک تشخیص دقیق و برنامه درمانی زمانی که متوجه علائم اولیه بیماری شدید بسیار مهم است. درمان به شکل حمایت و مراقبت برای بهبود عملکرد روزانه فردی است که با این بیماری زندگی می کند. در حال حاضر هیچ درمان قطعی ای برای ناتوانی ذهنی وجود ندارد. هدف اصلی درمان بهبود عملکرد روزانه فرد مبتلا به این بیماری با خدمات کاردرمانی و گفتاردرمانی است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

بیست − 7 =

keyboard_arrow_up
× پشتیبانی 24 ساعته