کودکان با یکدیگر متفاوت هستند و همین تفاوت ها است که آنها را منحصر به فرد و جذاب می کند. به عنوان والدین، ماموریت ما این است که این ویژگی های متمایز را پرورش دهیم و به فرزندانمان کمک کنیم تا به تمام چیزهایی که در ذهنشان است دست یابند. برای کمک به رشد آنها، ما به طور کلی نکات مثبت آنها را برجسته می کنیم و در عین حال نکات منفی را کم اهمیت جلوه می دهیم. مشکلات زمانی به وجود می آیند که این تفاوت های قابل توجه را به عنوان کسری ببینیم.
بیش فعالی ممکن است منجر به اختلال در عملکرد کودک در محیط خانه، مدرسه و اجتماع شود. یکی از علائم برجسته این اختلال بیقراری این کودکان می باشد که روی آموزش تحصیلی آنها اثر منفی دارد. بنابراین بهترین راهها برای آرام کردن کودک مبتلا به بیش فعالی و کمک به موفقیت او چه هستند؟
دستورالعمل ها را دنبال کنید.
اگر کودک شما مبتلا به بیش فعالی تشخیص داده شد و درمان را شروع کرد به عنوان والدین، وظیفه شماست که به توصیه ها عمل کنید. اگر فکر می کنید که دارو برای فرزندتان و برای هر دوی شما بهترین گزینه است، باید بدانید که ثبات آن بسیار مهم است. مهم است بدانید که اگر درمان کودک شما به صورت پراکنده انجام شود کارآمد نخواهد بود. همچنین مهم است که اگر در مورد انتخاب دارو و عوارض جانبی نگرانی دارید، با پزشک خود در ارتباط باشید.
در این مدت، مهم است که به دنبال خدمات دیگری مانند کاردرمانی، اتاق تاریک، آموزش والدین، گروههای مهارتهای اجتماعی و درمان برای فرزندتان باشید تا به بهبود علائم او کمک کنید.
با تربیت خود سازگار باشید.
درست همانطور که باید با دستورالعمل های درمانی سازگار باشید، باید در خانه نیز ثابت قدم باشید. کودکان مبتلا به بیش فعالی در محیط های سازگار موفق تر هستند. این بدان معناست که باید در خانه حس ساختار و روتین وجود داشته باشد. ممکن است متوجه شوید که بیش فعالی در زمان های بدون ساختار بدتر می شود و بدون نظارت، بیش فعالی ممکن است به سطح بیش از حد افزایش یابد. با ایجاد یک روال با مقداری انعطاف، احتمال کمتری برای تشدید بیش فعالی ایجاد می کنید.
با گذشت زمان، یک ساختار پایدار می تواند به شیوه های سالم تبدیل شود. این به کودک شما توانایی مدیریت بیش فعالی خود را می دهد. در حالی که نیازی به ریزمدیریت ندارید، باید نظم و ترتیب معقولی را در جای خود قرار دهید.
تکالیف را با فعالیت ها تقسیم کنید.
از یک فرد مبتلا به بیش فعالی درخواست کنید تا برای مدت معینی آرام نشسته و ساکت بماند. بهتر است فعالیتهایی را که نیاز به آرامش دارند را در بخشهایی از زمان برای کمک به موفقیت تقسیم کنید. اگر فرزندتان فقط چند دقیقه تکلیف را تحمل می کند، از او بخواهید تا آنجا که می تواند آن را انجام دهد. پس از انجام کار، آنها می توانند قبل از اینکه چند دقیقه دیگر بنشینند، یک استراحت سه دقیقه ای برای حرکات کششی، پریدن یا هر چیزی که می خواهند داشته باشند.
رفتار را شکل دهید.
شکل دهی یک روش روانشناختی است که در درمان های رفتاری و شناختی رفتاری مورد استفاده قرار می گیرد. در شکل دهی، شما رفتار را در خط اصلی خود می پذیرید و با استفاده از تقویت، برای ایجاد تغییرات کوچک تلاش می کنید. اگر میخواهید شکل دهی را در مثال تکلیف قبلی بگنجانید از شش دقیقه، استراحت، هفت دقیقه، استراحت، هشت دقیقه شروع میکنید تا تکالیف آنها کامل شود.
هنگامی که فرزند شما مدت زمان مشخصی را در سطوح فعالیت منظم انجام می دهد، شما یک جایزه می دهید. جوایز می توانند کلمات محبت آمیز، در آغوش گرفتن، مقدار کمی پول یا یک فعالیت سرگرم کننده در آینده باشند. این فرآیند به فرزند شما قدرت می دهد تا دورههای طولانی مدت از سطوح فعالیت مورد نظر را با موارد مثبت مرتبط کند. با ثبات، زمان طولانی تر و طولانی تر می شود.
به آنها اجازه دهید تا بی قراری کنند.
به کودک خود اجازه دهید در حین انجام کاری که به صبر زیادی نیاز دارد بی قراری کند. اجازه دادن به آنها برای بازی با یک اسباب بازی کوچک، یک تکه لباس، یا یک ابزار فیجت (مثل مکعب فیجت) می تواند به بهبود توجه و تمرکز کمک کند و همزمان سطح فعالیت را کاهش دهد.
اجازه دهید فرزندتان قبل از انجام کارهای بزرگ بازی کند.
اگر کودک شما اجازه داشته باشد قبل از اینکه چند دقیقه بی حرکت بنشیند، انرژی اضافی خود را در طول بازی بسوزاند، ممکن است خوب عمل کند. به عنوان مثال، اگر کودک شما تمام روز نشسته است و انرژی خود را جمع کرده است، انجام تکالیف به محض رسیدن به خانه ممکن است راه حل مناسبی نباشند. در عوض، برای اولین بار که به خانه می رسند، فعالیتهای سرگرم کننده را برای آنها پیدا کنید.
اجازه دادن به فرزندتان برای نیم ساعت بازی ممکن است تمرکز روی تکالیف را مؤثرتر و کارآمدتر کند.
به آنها کمک کنید تا آرامش را تمرین کنند.
یادگیری، تمرین و آموزش تکنیکهای آرام سازی به فرزندتان ممکن است به افزایش آگاهی و درک او از بدن، احساسات، رفتارها و بیش فعالی کمک کند. اینها می تواند شامل تمرینات تنفس عمیق، آرام سازی پیشرونده عضلانی، مدیتیشن ذهن آگاهی، تجسم و یوگا باشد. تکنیک های آرام سازی بیشتری نیز وجود دارد. یافتن بهترین زمانها برای اجرای این مهارتها نیاز به آزمایش دارد، اما نتایج ارزشش را دارد.
شما می توانید برای دریافت مشاوره با متخصصان مرکز تخصصی درمان بیش فعالی کودکان از طریق شماره های درج شده روی سایت با ما تماس حاصل فرمایید.