بیماری دمیلینه چیست؟

بیشتر اعصاب بدن شما با یک لایه محافظ به نام میلین پوشانده شده است. که بسیار شبیه عایق موجود در سیم های برقی است. میلین کمک می کند تا پیام های مغز شما به سرعت و به راحتی از طریق بدن شما مانند نحوه جریان برق از منبع انرژی حرکت کند. اختلالات دمیلینه کننده به هر شرایطی گفته می شود که به میلین آسیب می رساند. وقتی این اتفاق می افتد ، بافت زخم در جای خود شکل می گیرد. سیگنال های مغزی نمی توانند به سرعت در بین بافت های زخم حرکت کنند ، بنابراین اعصاب شما همانطور که باید کار نمی کنند.

علائم

شایع ترین علائم اختلالات دمیلینه عبارتند از:

آسیب بینایی

ضعف عضلانی

سفتی عضلات

اسپاسم عضلانی

تغییراتی در عملکرد مثانه و روده شما ایجاد می شود.

در بسیاری از موارد ، پزشکان مطمئن نیستند که چه عواملی باعث ایجاد این شرایط می شود. آنها می دانند که برخی از آنها ناشی از:

۱. یک ویروس

۲. التهاب ناشی از پاسخ ایمنی که بسیار مخرب است و باعث می شود بدن شما به بافت های خود حمله کند. ممکن است این وضعیت را با نام خود ایمنی بشنوید.

۳. ژنهای شما

۴. آسیب به رگ های خونی در مغز شما

۵.کمبود اکسیژن به مغز

درمان

هیچ درمانی برای این شرایط وجود ندارد ، بنابراین مداخله زودهنگام مهم است. پزشک شما در موارد ذیل با شما همکاری خواهد کرد:

اثرات حمله را کمتر کنید.

دوره بیماری را کنترل کنید.

علائم خود را مدیریت کنید.

داروها می توانند درد ، خستگی و سفتی ماهیچه های شما را کاهش دهند. کاردرمانی جسمی می تواند به شما در حفظ دامنه حرکتی اکتیو و پسیو ، تقویت و جلوگیری از کوتاهی عضلات و پیشگیری از دفورمیتی کمک کند.

انواع بیماری های دمیلینه کننده چیست؟

چندین بیماری دمیلینه کننده وجود دارد:

۱. مولتیپل اسکلروزیس (MS)

۲. آنسفالومیلیت منتشر حاد (ADEM)

۳. بیماری بالو (Concentric Sclerosis)

۴. شارکو ماری توث (CMT)

۵. سندرم گیلین باره (GBS)

۶. میلوپاتی ناشی از ویروس لنفوتروفیک T انسانی نوع ۱ (HAM)

۷. نورومیلیت اپتیکا (بیماری Devic)

۸. بیماری شیلدر

۹. میلیت عرضی

مراکز توانبخشی نورولوژی: