درمان ام اس به مرحله بیماری و علائم خاصی که فرد دارد، بستگی دارد. بهترین درمان برای بیماری ام اس شامل موارد زیر می باشد:
-درمان عود علائم ام اس (با استروئیدها)
-درمان علائم خاص ام اس
-درمان برای کاهش تعداد عودها (درمان‌های اصلاح‌کننده بیماری)
تیمی متشکل از متخصصان مختلف در مرکز تخصصی درمان ام اس برای حمایت از شما با همدیگر مشارکت می کنند. که ممکن است شامل یک متخصص مغز و اعصاب (متخصص در درمان بیماری‌های سیستم عصبی)، فیزیوتراپی، کاردرمان، گفتاردرمان و متخصصین دیگر باشد. تیم شما همچنین شامل یک پرستار متخصص ام اس است که معمولاً به عنوان نقطه تماس اصلی شما عمل خواهد کرد.
درمان عودهای مولتیپل اسکلروزیس
اگر فکر می‌کنید دچار عود هستید با پرستار متخصص ام اس یا پزشک عمومی خود تماس بگیرید. تشدید علائم گاهی اوقات می تواند ناشی از چیزی غیر از عود مانند عفونت باشد، بنابراین پرستار یا پزشک عمومی شما باید علل احتمالی دیگر را بررسی کند.
-یک دوره ۵ روزه از قرص های استروئیدی که در خانه مصرف می شود.
-تزریق داروی استروئیدی در بیمارستان به مدت ۳ تا ۵ روز
استروئیدها می‌توانند به تسریع بهبودی شما پس از عود کمک کنند، اما از عودهای بیشتر جلوگیری نمی‌کنند یا از بدتر شدن بیماری ام‌اس در طول زمان جلوگیری نمی‌کنند.
آنها فقط برای مدت کوتاهی برای جلوگیری از عوارض جانبی احتمالی استروئیدی مانند پوکی استخوان (استخوان های ضعیف)، افزایش وزن و دیابت تجویز می شوند، اگرچه برخی از افراد همچنان مشکلاتی را تجربه خواهند کرد. عدم استفاده از استروئیدها بیش از ۳ بار در سال (در صورت امکان) به کاهش خطر عوارض جانبی کمک می کند.
درمان علائم بیماری ام اس
ام اس می تواند طیف وسیعی از علائم را ایجاد کند که می توان آنها را به صورت جداگانه درمان کرد.
۱. خستگی در ام اس
بسیاری از افراد مبتلا به ام اس خستگی را تجربه می کنند. ممکن است دارویی به نام آمانتادین برای خستگی ناشی از ام اس برای شما تجویز شود، اگرچه ممکن است اثر محدودی داشته باشد. همچنین باید توصیه های کلی در مورد راه های مدیریت خستگی به شما داده شود مانند:
-تمرین منظم
-حفظ الگوی خواب سالم
-تکنیک های صرفه جویی در انرژی
-اجتناب از داروهایی که می تواند خستگی را بدتر کند. (از جمله برخی مسکن ها)
دوره‌های تخصصی مدیریت خستگی یا درمان، مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) می‌تواند به برخی از افراد مبتلا به ام‌اس کمک کند تا با خستگی خود کنار بیایند. پزشک شما همچنین ممکن است بررسی کند که چه چیزی ممکن است باعث خستگی شما شود مانند افسردگی، مشکلات خواب یا شرایط پزشکی مانند کم خونی، سپس در صورت نیاز می توانند درمان را ارائه دهند.
۲. مشکلات بینایی در ام اس
مشکلات بینایی مرتبط با بیماری ام اس اغلب خود به خود و معمولاً در عرض چند هفته بهبود می یابند، بنابراین ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید. اگر علائم شما شدید باشد، ممکن است برای کمک به تسریع بهبودی، استروئید تجویز شود. اگر با حرکات غیر ارادی چشم مشکل دارید، گاهی اوقات داروهایی مانند گاباپنتین می تواند کمک کننده باشد. برخی از افراد مبتلا به دوبینی به کمک چشم پزشک (متخصص چشم) نیاز دارند.
۳. اسپاسم و سفتی عضلات در ام اس
اسپاسم و سفتی عضلانی (اسپاستیسیته) را می توان با کاردرمانی بهبود بخشید. اگر حرکت شما محدود باشد، تکنیک‌هایی مانند تمرین‌های کششی می‌توانند کمک کنند. اگر اسپاسم عضلانی شما شدیدتر باشد، ممکن است دارویی برای شما تجویز شود که بتواند عضلات شما را شل کند. که معمولاً از باکلوفن یا گاباپنتین استفاده می شود، اگرچه داروهای جایگزینی مانند تیزانیدین، دیازپام، کلونازپام و دانترولن وجود دارد.
این داروها همگی دارای عوارض جانبی مانند سرگیجه، ضعف، حالت تهوع و اسهال هستند بنابراین در صورت بروز این عوارض با پرستار متخصص ام اس یا پزشک عمومی خود در میان بگذارید که کدام یک از این داروها برای شما بهتر است. اگر این داروها مؤثر نباشند، ممکن است داروی نابیکسیمول (Sativex) به صورت ۴ هفته ای به شما پیشنهاد شود، داروی که در دهان اسپری می شود.
۴. مشکلات حرکتی در ام اس
مشکلات حرکتی اغلب نتیجه اسپاسم و سفتی عضلانی است اما می تواند ناشی از ضعف عضلانی یا مشکلات تعادل یا سرگیجه باشد. اگر مشکلات حرکتی دارید، ممکن است از مزایای زیر بهره مند شوید:
-برنامه ورزشی با نظارت متخصص کاردرمان
-اگر مشکل تعادل دارید، تمرینات خاصی به نام توانبخشی سیستم دهلیزی
-داروی سرگیجه یا لرزش
-وسایل کمک حرکتی مانند عصا یا گاهی اوقات ویلچر
-تطابق سازی خانگی مانند بالابر پله ها یا نرده ها
متخصص کاردرمانی می‌تواند یک ارزیابی از خانه شما انجام دهد و سازگاری‌هایی را پیشنهاد کند که ممکن است مفید باشد.
۵. درد عصبی در ام اس
درد نوروپاتیک در اثر آسیب به اعصاب شما ایجاد می شود و معمولاً تیز و کوبنده است. همچنین می تواند به صورت حساسیت شدید پوست یا احساس سوزش رخ دهد. این نوع درد را می توان با استفاده از داروهایی مانند دولوکستین، گاباپنتین یا کاربامازپین یا با دارویی به نام آمی تریپتیلین درمان کرد.
۶. درد اسکلتی عضلانی در ام اس
زندگی با ام اس می تواند باعث استرس و فشار به عضلات و مفاصل بدن شما شود. یک کاردرمان ممکن است بتواند با پیشنهاد تکنیک‌های ورزشی یا موقعیت‌های نشستن بهتر به این درد کمک کند. اگر درد شما شدیدتر باشد، ممکن است برای شما مسکن تجویز شود. در عوض ممکن است دستگاهی داشته باشید که اعصاب شما را تحریک می کند به نام دستگاه تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS).
۷. مشکلات تفکر، یادگیری و حافظه در ام اس
اگر مشکلاتی را در زمینه تفکر و حافظه تجربه می‌کنید، ممکن است به یک روانشناس اعصاب و یک کاردرمانگر ارجاع شوید، که می‌تواند به ارزیابی مشکلات شما کمک کند و راه‌هایی برای مدیریت آنها پیشنهاد کند.
۸. مشکلات عاطفی در ام اس
اگر طغیان‌های عاطفی مانند خندیدن یا گریه کردن بدون دلیل واضح را تجربه می‌کنید، باید توسط متخصص اعصاب و روان ارزیابی شوید. آنها ممکن است درمان با داروهای ضد افسردگی را پیشنهاد کنند. افراد مبتلا به بیماری ام اس که دارای افسردگی هستند نیز می توانند با داروهای ضد افسردگی یا درمانی مانند CBT درمان شوند. اگر اغلب احساس اضطراب یا نگرانی می کنید، ممکن است برای شما داروهای ضد افسردگی یا بنزودیازپین ها تجویز شود که نوعی آرام بخش هستند و اثر آرام بخشی دارند.
۹. مشکلات جنسی در ام اس
برای مردان مبتلا به ام اس که به سختی می‌توانند نعوظ را به دست آورند یا حفظ کنند (اختلال نعوظ) ممکن است داروهایی برای افزایش موقت جریان خون به آلت تناسلی مانند سیلدنافیل (ویاگرا) تجویز شود. مشاوره رابطه یا مراجعه به یک درمانگر جنسی ممکن است به مردان و زنان مبتلا به ام اس که با کاهش علاقه به رابطه جنسی یا در رسیدن به ارگاسم مشکل دارند، کمک کند.
۱۰. مشکلات مثانه در ام اس
اگر مثانه بیش فعال دارید یا نیاز به ادرار مکرر در طول شب دارید، داروهای مختلفی در دسترس هستند. اگر تخلیه مثانه برایتان مشکل است یا ادرار نشت می‌کند، توصیه‌های یک پرستار یا فیزیوتراپیست می‌تواند به شما کمک کند. محرک‌های خارجی دستی نیز می‌توانند به برخی از افراد کمک کنند تا شروع به ادرار کردن یا تخلیه مثانه کنند. گاهی اوقات می‌توان از کاتتر برای تخلیه مثانه در صورت نیاز استفاده کرد. در موارد نادر، افراد مبتلا به ام اس ممکن است به یک کاتتر طولانی مدت نیاز داشته باشند تا مثانه به طور ایمن تخلیه شود. ممکن است به یک مشاور کنترل ادرار یا اورولوژیست ارجاع داده شوید که می تواند درمان و مشاوره تخصصی مانند تزریق سم بوتولینیم، تمرینات مثانه یا درمان الکتریکی عضلات مثانه را ارائه دهد.
۱۱. مشکلات روده در ام اس
درمان یبوست خفیف تا متوسط با تغییر رژیم غذایی یا مصرف ملین ممکن است. یبوست شدیدتر ممکن است نیاز به درمان با شیاف داشته باشد. تنقیه شامل شستشوی یک داروی مایع از قسمت پایین و روده بزرگ است که مدفوع شما را نرم و خارج می کند. گاهی اوقات می‌توان بی‌اختیاری روده را با داروهای ضد اسهال یا با انجام ورزش‌های کف لگن برای تقویت عضلات رکتوم درمان کرد.
۱۲. مشکلات گفتاری و بلع در ام اس
متخصص گفتاردرمانی می‌تواند به شما کمک کند راه‌هایی برای غلبه بر مشکلات گفتار و بلع پیدا کنید. به عنوان مثال آنها می توانند توصیه هایی در مورد غذاهایی که به راحتی بلعیده می شوند ارائه دهند و تمریناتی را برای تقویت عضلات مورد استفاده در گفتار و بلع توصیه کنند.
مقاله های مرتبط