فلج مغزی به گروهی از اختلالات اطلاق می شود که بر توانایی حرکت و حفظ وضعیت و تعادل تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به فلج مغزی معمولاً در صحبت کردن و درک زبان مشکل دارند. از طریق کمک و حمایت یک گفتاردرمانگر خوب و باتجربه و همچنین حمایت مداوم اعضای خانواده، افراد مبتلا به فلج مغزی (که به آن سی پی نیز گفته می شود) می توانند مهارت های ارتباطی خود را بهبود بخشند و مشارکت معنادارتری در جهان داشته باشند. هدف از انجام بهترین تمرین های گفتار درمانی فلج مغزی کمک به آنها برای بهبود انواع فرآیندها و عملکردهایی است که به عضلات حرکتی دهان، به ویژه صحبت کردن و تنفس نیاز دارند.

تحقیقات اخیر نشان داده است که بیش از ۴۰ درصد از کودکان مبتلا به فلج مغزی نوعی مشکل ارتباطی را تجربه می کنند. در این مقاله، چگونگی تأثیر گفتار درمانی بر فلج مغزی، چگونگی هدف قرار دادن آسیب‌های حرکتی دهان مرتبط با فلج مغزی توسط متخصص گفتار درمانی و همچنین اهداف و تکنیک‌های مورد استفاده در جلسات گفتار درمانی را بررسی خواهیم کرد.

چگونه فلج مغزی بر گفتار تأثیر می گذارد؟

هر فرد مبتلا به فلج مغزی به گفتاردرمانی نیاز ندارد، زیرا این بیماری می تواند بر کنترل حرکتی در سراسر بدن تأثیر بگذارد. این بدان معنی است که سی پی ممکن است فقط در پاها، یک اندام منفرد یا فقط یک طرف بدن را تحت تأثیر قرار دهد. در بسیاری از موارد عضلات مورد نیاز برای گفتار تحت تأثیر قرار می گیرند و عملکردهایی مانند جویدن، صحبت کردن، بلعیدن و تنفس را دشوار می کنند. انجام بهترین تمرین های گفتاردرمانی برای فلج مغزی در مرکز یا منزل می تواند به بهبود این مشکلات کمک کند.

شایع ترین اختلال گفتار در فلج مغزی چیست؟

شایع ترین اختلال گفتاری در افراد مبتلا به فلج مغزی دیزآرتری است. افراد مبتلا به دیزآرتری معمولاً در کنترل ماهیچه های دهان و همچنین ایجاد نفس کافی برای تولید گفتار مشکل دارند. به همین دلیل آنها ممکن است مشکلات زیر را تجربه کنند:

-تلفظ ضعیف

-لکنت زبان

-گفتار درهم

-ناهماهنگی در لحن و حجم

-صدای تو دماغی

این چالش‌های گفتاری می ‌توانند به ‌طور قابل ‌توجهی بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارند، و همچنین باعث استرس بالا و مشکلات ارتباطی قابل توجهی شوند. گفتاردرمانی در فلج مغزی برای تقویت عضلات حرکتی دهان و بهبود مهارت های ارتباطی ضروری است.

اهداف بهترین گفتار درمانی برای فلج مغزی

هدف اصلی گفتار درمانی برای فلج مغزی بهبود مهارت های ارتباطی کلی است. این از طریق استفاده آسیب شناس گفتار و زبان از اصل نوروپلاستیسیتی انجام می شود. نوروپلاستیسیته به توانایی سیستم عصبی مرکزی برای ایجاد تغییرات تطبیقی ​​و سازماندهی مجدد خود بر اساس رفتارهای خاص اشاره دارد. همانطور که در مورد همه مهارت ها صدق می کند، راز پیشرفت های مداوم در تکرار تمرین است. تمرین منظم برخی از مهارت ها به تحریک مغز و تقویت تقاضا برای حرکت یا کار انجام شده کمک می کند.

در طول جلسات گفتار درمانی، یک آسیب شناس گفتار و زبان با تجربه با ارزیابی مهارت های ارتباطی فرد شروع می کند و یک برنامه درمانی سفارشی را با هدف کمک به توسعه کنترل قوی تر عضلات حرکتی دهان ایجاد می کند. علاوه بر این، آسیب شناس گفتار و زبان با ارائه وظایف و تمرینات چالش برانگیز، اطمینان می دهد که فرد درگیر تمرین بوده و انگیزه خود را حفظ می کند. بهترین گفتاردرمانی برای فلج مغزی می تواند به رفع طیف گسترده ای از چالش های ارتباطی کمک کند و می تواند برای افراد در هر سنی مفید باشد.

گفتار درمانی برای فلج مغزی چقدر موثر است؟ آیا افراد مبتلا به فلج مغزی می توانند به طور عادی صحبت کنند؟

مانند بسیاری از شرایط دیگر، فلج مغزی طیف وسیعی از اختلالات حرکتی را در بر می گیرد که می تواند از نظر شدت متفاوت باشد. از آنجایی که هر فرد مبتلا به سی پی شرایط متفاوتی را تجربه می کند، یک برنامه درمانی شخصی از طریق گفتار درمانی بهترین گزینه است. در موارد اختلالات گفتاری خفیف تر، گفتار درمانی ممکن است بر تقویت و حمایت از گفتار و زبان طبیعی تمرکز کند. درمان افراد با چالش های شدیدتر ممکن است شامل یادگیری استفاده از اشکال جایگزین ارتباط، از جمله وسایل گفتار مصنوعی، نوشتن، یا حرکات باشد. هدف از انجام بهترین تمرین های گفتار درمانی کمک به افراد مبتلا به فلج مغزی برای بهبود موارد زیر است:

-تولید گفتار

-درک مطلب

-گوش دادن

-نفس کشیدن

-استفاده موثر از سیستم های ارتباطی جایگزین یا تقویتی

-مهارت های زبان بیانی

-کیفیت صدا

علاوه بر بهبود توانایی های ارتباطی، یادگیری برقراری ارتباط موثر با دیگران می تواند به افزایش اعتماد به نفس کمک کند. این افزایش اعتماد به نفس می تواند منجر به مشارکت بیشتر در گفتگوها، ایجاد روابط قوی تر با خانواده و دوستان و مشارکت بیشتر در موقعیت های اجتماعی شود. مجموع این مزایا به معنای بهبود قابل توجهی در کیفیت زندگی آنهاست. آسیب شناسان گفتار و زبان همچنین می توانند به بهبود برخی از مهارت های شناختی مانند حافظه، توجه و درک و پیروی از دستورالعمل ها کمک کنند. در حالی که آسیب مغزی ناشی از فلج مغزی به طور مستقیم باعث نقص شناختی نمی شود، برخی از موارد شدیدتر سی پی ممکن است منجر به اختلالات شناختی شود که می تواند از طریق گفتار درمانی برطرف شود.

تمرینات گفتار درمانی برای افراد مبتلا به فلج مغزی

برخی از متداول‌ ترین تکنیک‌های گفتار درمانی برای بهبود مهارت‌های ارتباطی در مبتلایان به فلج مغزی عبارتند از: آموزش بلوک گاز گرفتن است که بلوک کوچکی است که بین دندان‌های بالا و پایین قرار می‌گیرد تا دهان را در وضعیت باز نگه دارد. تثبیت فک با بلوک گاز گرفتن به فرد این امکان را می دهد که حرکات لب و زبان خود را تمرین کند. با گذشت زمان، سختی حرکات افزایش می‌یابد، در نهایت صدایی به حرکات اضافه می‌شود و در نهایت این حرکات و صداها را بدون بلوک گاز گرفتن تمرین می‌کنند. شرطی‌سازی آوازی که شرطی‌ سازی صدا صرفاً عمل شکستن کلمات به هجاها و تکرار صداهای خاص بارها و بارها است. تمرینات آینه ای که در افراد مبتلا به سی پی اغلب برای درک چگونگی انجام حرکات هماهنگ استفاده می شود. گفتاردرمانگر ممکن است حرکات صحیح را الگوبرداری کند و سپس از فرد بخواهد که حرکات و صدا را “آینه” کند. تمرین صداها و حرکات خاص در مقابل آینه نیز می تواند برای دیدن اینکه چگونه حرکات مختلف دهان بر صداهای خاص تأثیر می گذارد مفید باشد. گفتار درمانی به افراد مبتلا به فلج مغزی کمک می کند تا بر اختلالات حرکتی دهان غلبه کنند و ارتباط موثرتر و با اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند. تغییرات تطبیقی ​​در مغز با تمرین مداوم تکنیک‌ها و تمرین‌هایی که عضلات حرکتی دهان را درگیر و تقویت می‌کنند، مستحکم می‌شوند.