آیا مشکلات پردازش حسی ناتوانی یادگیری است؟ چگونه مسائل پردازش حسی می تواند به کودک در مدرسه آسیب برساند؟
معلم کلاس دوم فرزند شما برای گفتن اینکه نگران برخی از رفتارهای او در مدرسه است تماس می گیرد:
- او نمی تواند نیم ساعت سر کلاس درس بنشیند و کلاس را مختل می کند.
- او غالباً حواسپرت به نظر می رسد و به آنچه می گویم توجه نمی کند.
- او در صف ناهار به بچه های دیگر ضربه می زند و آنها را عصبانی می کند.
- او نمی تواند مداد را به درستی نگه دارد ، بنابراین در مهارت های نوشتاری دچار مشکل می باشد.
- تغییر فعالیت او را ناراحت می کند.
- او در مجامع بهم می ریزد و مجبور است سالن ورزشی را ترک کند.
وقتیکه فرزند شما تازه راه افتاده بود شما متوجه این رفتارها شده بودید. اما اکنون به پیشرفت او در مدرسه آسیب می رساند. معلم به شما می گوید فرزند شما ممکن است دارای مشکلات پردازش حسی باشد.
مسائل پردازش حسی چیست؟
به نظر می رسد برخی از بچه ها در پردازش اطلاعاتی که در حواسشان به کار می رود ، مشکل دارند مواری مانند صدا ، لمس ، طعم ، دید و بو. همچنین دو حس کمتر شناخته شده دیگر وجود دارد که می توانند تحت تأثیر قرار گیرند. مورد اول احساس آگاهی بدن است. دومی شامل حرکت ، تعادل و هماهنگی است. همچنین بچه هایی که مشکلات پردازش حسی دارند می توانند نسبت به ورودی حساسیت زیاد ، کم و یا هر دو مورد را داشته باشند.
مشکلات پردازش حسی یک ناتوانی یادگیری یا تشخیص رسمی نیست. اما آنها می توانند موفقیت کودکان را در مدرسه دشوار کنند. به عنوان مثال ، بچه هایی که حساسیت حسی دارند به راحتی به تحریک حسی واکنش نشان می دهند و این تحریکات برایشان بسیار طاقت فرسا می باشد. آنها ممکن است:
- قادر به تحمل چراغهای روشن و صداهای بلند مانند آژیرهای آمبولانس نیستند.
- حتی بعد از برطرف کردن تمام برچسب ها و اتیکت های لباس از پوشیدن لباس خودداری می کند زیرا احساس خراشیده شدن یا تحریک می کند ، از پوشیدن کفش بعلت احساس سفتی اجتناب می کند.
- بوسیله سر و صدای زمینه که دیگران به آن توجه نمی کنند ، حواسش پرت می شود.
- از لمس اشیاء جدید هراس دارد و از در آغوش گرفته شدن توسط بزرگسالان آشنا خوداری می کند.
- بیش از حد از نوسانات ، چرخش و تجهیزات زمین بازی می ترسد.
- اغلب در آگاهی از موقعیت بدن خود در ارتباط با اشیاء یا افراد دیگر مشکل دارند.
- به اشیاء و افراد برخورد می کند و دست و پا چلفتی به نظر می رسد.
- در تشخیص میزان نیروی لازم برای فعالیت های متفاوت مشکل دارند. به عنوان مثال ، آنها ممکن است هنگام پاک کردن ، کاغذ را پاره کنند ، خیلی سخت بکشند یا اشیاء را بکشند.
- هنگامی که آنها بیش از حد ناراحت هستند از هر کاری که باعث ناراحتی آنها می شود ، دور می شود.
- در هنگام اضافه بار حسی دچار بهم ریختگی شدید می شود.
در همین حال بچه های با حساسیت کم حسی به دنبال تحریک حواس هستند. آنها ممکن است:
- نیاز مداوم به لمس کردن افراد یا بافتها وجود دارد ، حتی اگر از نظر اجتماعی قابل قبول نباشد.
- فضای شخصی را در سنی که کودکان قادر به درک این امر هستند درک نمی کنند.
- تحمل بسیار بالایی در برابر درد دارند.
- قدرت خود را درک نمی کنند.
- بسیار بیقرار می باشد و نمی تواند ساکت باشد.
- فعالیت های پریدنی ، برخوردی ، تکان دادنی و تصادف را دوست دارد.
- از فشارهای عمیق مانند آغوش سفت لذت می برد.
- به حرکت سریع ، چرخشی و یا شدید علاقه دارد.
- دوست دارد در هوا پرت شود و روی مبلمان و ترامپولین ها پرش کند.
دانش آموزان کلاس که حساسیت کمی دارند ممکن است “رفتارهای منفی” مانند بیش فعالی را وقتیکه به دنبال ورودی حسی هستند از خود نشان دهند.
یک مطالعه در سال ۲۰۰۹ نشان داد که از هر ۶ کودک ۱ نفر دارای مسائل پردازش حسی می باشد که یادگیری و عملکرد در مدرسه را دشوار می کند. در حالی که مسائل پردازش حسی اغلب در کودکان اوتیسم مشاهده می شود ، در افرادی که مبتلا به ADHD ، OCD و سایر تاخیرهای رشدی هستند نیز دیده می شود.
چگونه می توانید به فرزندتان در زمینه پردازش حسی کمک کنید که در مدرسه بهتر عمل کند؟
هیچ درمان دارویی برای درمان مشکلات پردازش حسی وجود ندارد. اما روش های درمانی وجود دارد و همچنین تغییراتی که شما در مدرسه و خانه انجام می دهید تا به فرزند خود کمک کنید احساس بهتری داشته باشد و بهتر در فعالیت ها و وظایف عمل کند. متخصصین کاردرمانی (OT) با کودکانی که مشکلات پردازش حسی دارند ، کار می کنند. اکثر کاردرمانگران در مدارس کار می کنند ، اگرچه می توانید آنها را در کارهای خصوصی نیز پیدا کنید. آنها بچه ها را درگیر فعالیت های بدنی می کنند که برای تنظیم ورودی حسی آنها طراحی شده اند.
شما و معلم فرزندتان می توانید در مورد تغییراتی که برای کمک به او در آسایش ، امنیت و امکان تمرکز بیشتر در کلاس استفاده می کنید ، بحث کنید. برای مثال:
- اطمینان حاصل کنید که صندلی او مناسب است. وقتی او در میز کار خود نشسته است ، باید بتواند پاهای خود را صاف بر روی زمین بگذارد و آرنج های خود را روی میز قرار دهد.
- برای کودکی که باید کمی حرکت کند ، ممکن است یک کوسن و یا یک بالش از خانه کمک کند تا او هم بتواند در آن صندلی جابجا شود و هم در صندلی خود بماند.
- بعضی از بچه ها اگر نزدیک معلم بنشینند بهتر است. با این حال اگر فرزند شما به راحتی بوسیله سر و صدا منحرف می شود ، او ممکن است سرانجام بچرخد تا ببیند که سر و صدا از کجا می آید.
- در صورت امکان صدای وزوز و سوسوی نور لامپ های فلورسنت را از بین ببرید.
- اطمینان حاصل کنید که او در کنار منابع سر و صدای منحرف کننده نشسته است.
- از خدمات کاردرمانی بهره ببرید تا به کودک به شناخت بدن و نحوه ارتباط با افراد و اشیاء کمک شود.
- استراحت های حسی مانند راه رفتن در محافل ، پرش روی مینی ترامپولین و مکیدن آب نبات ترش را فراهم می کند تا او ورودی مورد نظر خود را بدست آورد و تا به دیگران ضربه نزند.
- اجازه دهید وسایل کمکی مانند ترامپولین ، جلیقه ها و وسایل جویدنی موجود در کاتالوگ های کاردرمانی ورودی حسی را ارائه دهند.
- از خدمات کاردرمانی برای بهبود مهارت های ریز و درشت حرکتی بهره ببرید.
- برای جلوگیری از بهم ریختگی اجازه بدهید که مجامع مدرسه را ترک کنند یا نزدیک راهرو بنشیند که در صورت بیقراری بتواند همراه معلم در راهرو استراحت کند.
- اگر سالن غذاخوری خیلی تحریک کننده است ، به همراه یک یا چند نفر از دوستانش در یک اتاق ساکت تر با یک معلم یا دستیار غذا بخورد.
- یک برنامه تصویری واضح با آمادگی فراوان برای تغییر داشته باشید.
با پشتیبانی و استفاده از یک معلم آگاه از مسائل حسی و همکاری با کاردرمان فرزند شما که دارای مشکلات پردازش حسی است ، می تواند برای موفقیت در کلاس ، در زمین بازی و با دوستان مقدم باشد.